Organization

Direction d'orchestre

Miltos Logiadis

Mise en scène

Yannis Houvardas

Décors

Eva Manidaki

Costumes

Ioanna Tsami

Lumières

Reinhard Traub

Direction de choeur

Agathangelos Georgakatos

Greek National Opera

Orchestra

GNO Orchestra

Others

GNO Chorus

Associate Director

Emily Louizou

Dramaturgie

Eri Kirya

Video

Pantelis Makkas

Chanteur

Mezzo-soprano

Anna Agathonos

Leokadja Begbick

Ténor

Christos Kechris

Fatty der Prokurist

Baryton

Tassos Apostolou

Moïse la Trinité

Soprano

Marissia Papalexiou

Jenny

Vasilis Kavayas

Jim Mahoney

Yannis Kalyvas

Jack

Haris Andrianos

Bill

Basse

Yanni Yannissis

Tobby Higgins

Maria Mitsopoulou

Première fille

Hera Zerva

Deuxième fille

Lyudmila Bondarenko

Troisième fille

Antonia Despouli

Quatrième fille

Barunka Preisinger

Cinquième fille

Magdalini Tzavella

Sixième fille

Chorégraphie

Amalia Garbielle Bennett

On stage camera

Dimitris Papadopoulos

allemand

Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny -  (Grandeur et décadence de la ville de Mahagonny)

Athènes

Grèce

SNFCC

Main Stage

Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny Weill

Public

Grandeur et décadence de la ville de Mahagonny

grec

Valide

Μια νέα παραγωγή του αριστουργήματος του 20ού αιώνα των Μπρεχτ και Βάιλ υπογράφει ο κορυφαίος Έλληνας θεατρικός σκηνοθέτης και πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Χουβαρδάς. Μετά τη μεγάλη επιτυχία της Υπόθεσης Μακρόπουλου του Γιάνατσεκ το 2018 ο Χουβαρδάς επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή για να παρουσιάσει τη «χρυσή πόλη των ονείρων μας που γίνεται σκόνη και αφανίζεται μπροστά στα μάτια μας» στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ, σε μια πολιτική ανάγνωση, με στιγμές «αγανάκτησης και απελπισίας».

Η πολιτική-σατιρική αυτή όπερα σε στίχους Μπέρτολτ Μπρεχτ και μουσική Κουρτ Βάιλ πρωτοπαρουσιάστηκε στη Λειψία το 1930, αλλά λίγα χρόνια αργότερα απαγορεύτηκε από τους Ναζί. Το έργο περιγράφει την άνοδο και την πτώση μιας πόλης του κέρδους και των ηδονών, ασκώντας κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα, όπως γινόταν αντιληπτό στο ιδεολογικό πλαίσιο της μεσοπολεμικής Γερμανίας της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.

Για την όπερα αυτή ο Βάιλ συνέθεσε μερικά από τα γνωστότερα τραγούδια του, όπως το «Τραγούδι της Αλαμπάμας» και το «Τραγούδι του Μπενάρες», τα οποία στη συνέχεια αυτονομήθηκαν, με αποτέλεσμα να τα ακούει κανείς και ξεχωριστά από διάσημους ερμηνευτές, από τη Λόττε Λένια έως τους Doors και τον Ντέιβιντ Μπάουι.

Όπως ήταν σύνηθες κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, στο πλαίσιο της συνομιλίας της κλασικής με την «εμπορική» μουσική, ο Κουρτ Βάιλ πειραματίστηκε με διάφορα είδη, όπως η τζαζ και το ράγκταϊμ, τα οποία ενσωματώνει στη μουσική γλώσσα του έργου.

O Γιάννης Χουβαρδάς σημειώνει για τη νέα παραγωγή του έργου των Μπρεχτ – Βάιλ:
«Ας ξεκινήσουμε επιτέλους για το Μαγαγκόννυ, τη χρυσή πόλη των ονείρων μας, που εκτείνεται στις Ακτές της Παρηγοριάς μακριά από τη βουή του κόσμου.
Εδώ στο Μαχαγκόννυ η ζωή είναι υπέροχη.
Ακόμα και στο Μαχαγκόννυ όμως, υπάρχουν στιγμές αγανάκτησης και απελπισίας.
Ήρθε η ώρα για να απαντήσουμε με συντριβή στα ερωτήματα του Θεού για την αμαρτωλή ζωή μας.
Το υπέροχο Μαχαγκόννυ γίνεται σκόνη και αφανίζεται μπροστά στα μάτια μας.
Στον επικό, φαντασμαγορικό και απολύτως κατασκευασμένο κόσμο των Μπρεχτ – Βάιλ, ο παγκόσμιος καπιταλισμός χορεύει φορώντας τις μπότες με τα σπιρούνια των πιονιέρων του Τέξας και κρατώντας τα μακρύκανα περίστροφα των πιστολέρο της Άγριας Δύσης. Και όταν τραγουδάει, δανείζεται την αρρενωπή φωνή του Τζων Γουέιν και την ντελικάτη άχνα των κοριτσιών που ξημεροβραδιάζονται στα μεθυσμένα σαλούν».

Ελληνικά

Crédits de représentation (Distribution et équipe de production )

Distribution

Équipage

Ensemble