Organization

Conductor

Miltos Logiadis

Stage director

Yannis Houvardas

Set designer

Eva Manidaki

Costume designer

Ioanna Tsami

Lighting designer

Reinhard Traub

Chorus master

Agathangelos Georgakatos

Greek National Opera

Orchestra

GNO Orchestra

Others

GNO Chorus

Associate Director

Emily Louizou

Dramaturge

Eri Kirya

Video designer

Pantelis Makkas

Singer

Mezzo-soprano

Anna Agathonos

Leokadja Begbick

Tenor

Christos Kechris

Fatty der Prokurist

Baritone

Tassos Apostolou

Trinity Moses

Soprano

Marissia Papalexiou

Jenny

Vasilis Kavayas

Jimmy Mahoney

Yannis Kalyvas

Jack

Haris Andrianos

Bill

Bass

Yanni Yannissis

Toby Higgins

Maria Mitsopoulou

First girl

Hera Zerva

Second girl

Lyudmila Bondarenko

Third girl

Antonia Despouli

Fourth girl

Barunka Preisinger

Fifth girl

Magdalini Tzavella

Sixth girl

Choreographer

Amalia Garbielle Bennett

On stage camera

Dimitris Papadopoulos

nemščina

Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny -  (Rise and Fall of the City of Mahagonny)

Athens

Greece

SNFCC

Main Stage

Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny Weill

Public

Rise and Fall of the City of Mahagonny

grščina

Approved

Stavros Niarchos Hall

Μια νέα παραγωγή του αριστουργήματος του 20ού αιώνα των Μπρεχτ και Βάιλ υπογράφει ο κορυφαίος Έλληνας θεατρικός σκηνοθέτης και πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Χουβαρδάς. Μετά τη μεγάλη επιτυχία της Υπόθεσης Μακρόπουλου του Γιάνατσεκ το 2018 ο Χουβαρδάς επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή για να παρουσιάσει τη «χρυσή πόλη των ονείρων μας που γίνεται σκόνη και αφανίζεται μπροστά στα μάτια μας» στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ, σε μια πολιτική ανάγνωση, με στιγμές «αγανάκτησης και απελπισίας».

Η πολιτική-σατιρική αυτή όπερα σε στίχους Μπέρτολτ Μπρεχτ και μουσική Κουρτ Βάιλ πρωτοπαρουσιάστηκε στη Λειψία το 1930, αλλά λίγα χρόνια αργότερα απαγορεύτηκε από τους Ναζί. Το έργο περιγράφει την άνοδο και την πτώση μιας πόλης του κέρδους και των ηδονών, ασκώντας κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα, όπως γινόταν αντιληπτό στο ιδεολογικό πλαίσιο της μεσοπολεμικής Γερμανίας της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.

Για την όπερα αυτή ο Βάιλ συνέθεσε μερικά από τα γνωστότερα τραγούδια του, όπως το «Τραγούδι της Αλαμπάμας» και το «Τραγούδι του Μπενάρες», τα οποία στη συνέχεια αυτονομήθηκαν, με αποτέλεσμα να τα ακούει κανείς και ξεχωριστά από διάσημους ερμηνευτές, από τη Λόττε Λένια έως τους Doors και τον Ντέιβιντ Μπάουι.

Όπως ήταν σύνηθες κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, στο πλαίσιο της συνομιλίας της κλασικής με την «εμπορική» μουσική, ο Κουρτ Βάιλ πειραματίστηκε με διάφορα είδη, όπως η τζαζ και το ράγκταϊμ, τα οποία ενσωματώνει στη μουσική γλώσσα του έργου.

O Γιάννης Χουβαρδάς σημειώνει για τη νέα παραγωγή του έργου των Μπρεχτ – Βάιλ:
«Ας ξεκινήσουμε επιτέλους για το Μαγαγκόννυ, τη χρυσή πόλη των ονείρων μας, που εκτείνεται στις Ακτές της Παρηγοριάς μακριά από τη βουή του κόσμου.
Εδώ στο Μαχαγκόννυ η ζωή είναι υπέροχη.
Ακόμα και στο Μαχαγκόννυ όμως, υπάρχουν στιγμές αγανάκτησης και απελπισίας.
Ήρθε η ώρα για να απαντήσουμε με συντριβή στα ερωτήματα του Θεού για την αμαρτωλή ζωή μας.
Το υπέροχο Μαχαγκόννυ γίνεται σκόνη και αφανίζεται μπροστά στα μάτια μας.
Στον επικό, φαντασμαγορικό και απολύτως κατασκευασμένο κόσμο των Μπρεχτ – Βάιλ, ο παγκόσμιος καπιταλισμός χορεύει φορώντας τις μπότες με τα σπιρούνια των πιονιέρων του Τέξας και κρατώντας τα μακρύκανα περίστροφα των πιστολέρο της Άγριας Δύσης. Και όταν τραγουδάει, δανείζεται την αρρενωπή φωνή του Τζων Γουέιν και την ντελικάτη άχνα των κοριτσιών που ξημεροβραδιάζονται στα μεθυσμένα σαλούν».

Ελληνικά

Krediti za predstavo (Zasedba in producentska ekipa )

Igralska zasedba

Posadka

Ansambel