The Barber of Seville by Rossini, Fra (2023/2023), I regi av Jochen Schönleber,, Dirigent Antonino Fogliani, Filharmonia Krakowska, Krakow, Poland

Oprócz strzyżenia i usuwania zarostu, dawni cyrulicy zajmowali się także opatrywaniem ran i nastawianiem złamań. Takie umiejętności o mało nie przydały się w 1816 roku po premierze Cyrulika sewilskiego Gioacchino Rossiniego, kiedy nad kompozytorem i publicznością zawisła groźba starć ze zwolennikami opery G. Paisiella. Libretto Cyrulika Rossiniego zostało oparte na sztuce P. Beaumarchais, po którą sięgali wcześniej różni kompozytorzy. Najbardziej znana była opera G. Paisiella z 1782 roku i dla niektórych wykorzystanie tego samego tematu w nowym utworze było wręcz zuchwalstwem… Operę komiczną o zabawnych perypetiach tytułowego cyrulika Figara zamówił Sforza Cesarini, impresario Teatro Argentina. Rossini komponował ją przez kilkanaście dni. Ze względu na Paisiella, najpierw postanowił nazwać swoje dzieło Almaviva ossia la precauzione inutile (‘Almaviva, czyli daremna przezorność’). Ostateczny tytuł Cyrulik sewilski, pod którym znamy dziś tę kompozycję, po raz pierwszy pojawił się na afiszu przedstawienia w Bolonii. Premiera opery zakończyła się skandalem, natomiast drugie przedstawienie przyjęto z zainteresowaniem. Potem było już tylko lepiej, choć pierwsze spektakle poza Włochami także nie wszędzie i nie od razu spotkały się z entuzjazmem. Dziś trudno uwierzyć, że takie arcydzieło mogło się nie podobać... Oprócz leczenia urazów ciała, Figaro chował wszak w zanadrzu remedium na cierpienia duszy – wspaniałą muzykę mistrza Rossiniego.