Organization

Director(a) orquestal

Patrick Fournillier

Director(a) de escena

Barbara Wysocka

Escenógrafo(a)

Barbara Hanicka

Diseñador(a) de vestuario/Figurinista

Julia Kornacka

Coreógrafo(a)

Tomasz Jan Wygoda

Diseñador(a) de iluminación

Marc Heinz

Director(a) coral

Mirosław Janowski

Diseñador(a) de video

Lea Mattausch

Artur Sienicki

Cantante

Soprano

Adriana Ferfecka

Mimì

Tenor

Long Long

Rodolfo

Aleksandra Orlowska

Musetta

Barítono

Szymon Mechliński

Marcello

Sławomir Kowalewski

Schaunard

Bajo

Jerzy Butryn

Colline

Dariusz Machej

Benoît

Pawel Czekala

Alcindoro

Teatr Wielki - Opera Narodowa

Orchestra

Orchestra of the Polish National Opera

Others

Chorus of the Polish National Opera

"Artos" Wladyslaw Skoraczewski

Piotr Staniszewski

Arthur Espiritu

Joanna Kędzior

Tomasz Rak

Bartłomiej Misiuda

Sylwia Olszyńska

Filip Rutkowski

Grzegorz Szostak

Łukasz Klimczak

Maciej Musiał

Parpignol

Łukasz Wroński

Mirosław Gotfryd

Sargento

Marek Kulik

Daniel Oleksy

Soloist

italiano

La Bohème

Varsovia

Polonia

Sala Moniuszki

La Bohème Puccini

Public

Private

polaco

Válido

Zanim Giacomo Puccini przystąpił do komponowania La Bohème, która stała się jedną z najczęściej grywanych oper świata, planował operę o życiu Buddy. Jednocześnie pociągała go przesycona erotyką Wilczyca z akcją rozgrywającą się na Sycylii. Od tego drugiego projektu odwiodła go pasierbica Wagnera, a wnuczka Liszta, którą przeraziło w tej historii nasilenie brutalności. Puccini z pomocą wytrawnych librecistów – Luigiego Illiki i Giovanniego Giacosy – przystąpił do swobodnej adaptacji Scen z życia cyganerii, głośnej książki Henry’ego Murgera, bez upiększeń ukazującej nędzną wegetację paryskiego „proletariatu artystycznego”. Książka podbiła mnie z miejsca. Poczułem się jak w rodzinie: świeżość, młodość, namiętność, wesołość, łzy wylane w milczeniu, miłość, która daje radość i każe cierpieć. Są tam ludzie, uczucia, jest serce. Ale nade wszystko jest poezja, boska Poezja – zachwycał się Puccini, który znalazł u Murgera sporo znanych sobie przeżyć. Po sukcesie Manon Lescaut (1892) mógł sobie kupić willę w Torre del Lago, ale pamiętał jeszcze głodne i chłodne lata studenckie, które spędził w Mediolanie.

Nic dziwnego, że ten sam temat zainteresował innego kompozytora, który wydźwignął się z biedy i chciał w operze ukazywać „prawdziwe życie”. Mniej więcej w tym samym czasie co Puccini, do komponowania La Bohème przystąpił Ruggero Leoncavallo, autor genialnych Pajaców. Obaj twórcy starli się ze sobą w polemice prasowej, ale to Puccini rozstrzygnął spór: Niech on komponuje, i ja będę komponował, a publiczność osądzi. Tak też się stało ze stratą dla Leoncavalla, o którego La Bohème nikt dziś nie pamięta, tak bardzo przesłonił ją czar nieśmiertelnej muzyki rywala.

Czwórka młodych artystów: Schaunard, Rodolfo, Colline i Marcello wyrusza w miasto w zimowy wieczór. Kiedy Rodolfo poznaje Mimi, jest to miłość od pierwszego wejrzenia. Zakochują się w sobie, zanim zdążą się sobie przedstawić. Marcello natomiast jest zdruzgotany, ponieważ spotyka swą byłą kochankę Musettę, która teraz owija sobie wokół palca bogatego Alcindora. To czas miłości i szalonej zabawy. Kilka miesięcy później Marcello znów żyje w burzliwym związku z Musettą, a borykający się z brakiem pieniędzy Rodolfo porzuca ciężko chorą Mimi, sfrustrowany i przerażony swoją bezradnością wobec jej cierpienia. To czas frustracji, zazdrości i zagubienia. Mimi i Rodolfo spotkają się ponownie, jednak wtedy na pomoc i na miłość będzie już za późno.

polski

Before Giacomo Puccini sat down to write La bohème, which turned out to be one of the world’s most popular operas, his had planned to create an opera about the life of Buddha. He was, however, also fascinated with the erotically charged Giovanni Verga’s The She-Wolf (La lupa), novella set in Sicily. He was discouraged from pursuing the latter project by Wagner’s stepdaughter (and Liszt’s granddaughter), who was appalled by the story’s brutality. With a little help from seasoned librettists, Luigi Illika and Giovanni Giacosa, Puccini set out to write a loose adaptation of Henri Murger’s famed book, Scenes of Bohemian Life (Scènes de la vie de bohème), a raw description of the miserable life lead by the Parisian ‘artistic proletariat’. ‘The book won me over on the spot. It felt like a family: freshness, youth, passion, cheerfulness, tears shed in silence, a love that brings joy and makes you suffer. There are people, feelings, there is a heart. And, above all, there is poetry, divine Poetry,’ Puccini gushed. There was a lot in Murger’s novel that he could relate to. After the success of Manon Lescaut (1892) he could afford to buy a villa in Torre del Lago, but the memory of the hunger and cold of his student life in Milan never left his memory. 

It is no wonder that the same topic caught the interest of another composer who had risen out of poverty and wanted to showcase ‘real life’ in opera. Ruggero Leoncavallo, the author of the brilliant Palgliaci, began to work on his La bohème around the same time as Puccini. The two composers clashed in the press, but it was Puccini who had the final say: ‘Let him compose, and I will compose. The public will judge,’ he wrote. And that is what happened, to the disadvantage of Leoncavallo, whose Bohème faded into oblivion overshadowed by the charm of his rival’s immortal music. 

Four young artists – Schaunard, Rodolfo, Colline and Marcello – go out to town on a wintery night. Rodolfo meets Mimi and it is love at first sight. They are enamored before they manage to introduce themselves to each other. Marcello is crushed to see his former lover Musetta have a wealthy Alcindor wrapped around her finger. It is a time of joy and reckless fun. A few months later Marcello is back in a stormy relationship with Musetta, while moneyless Rodolfo dumps seriously ill Mimi, frustrated and horrified as he is by his helplessness in the face of her suffering. It is a time of frustration, jealousy, and confusion. Mimi and Rodolfo will meet again, yet it will be too late to offer help and love then. 

This production of La bohème is directed by Barbara Wysocka, who previously treated the Warsaw audience to her take on Philip Glass’s The Fall of the House of Usher, Pascal Dusapin’s Medeamaterial, Eugeniusz Knapik’s Moby Dick, Ludomir Różycki’s Eros and Psyche, and Giacomo Puccini’s Tosca.

English

Créditos de presentación (Elenco & Equipo )

Elenco

Equipo

Ensamble