Name: Messa da Requiem
Start: 2018-09-16T00:00:00.000Z
End: 2018-09-16T00:00:00.000Z
Location: NFM (Narodowe Forum Muzyki)

Organization

International Festival Wratislavia Cantans

Conductor

John Eliot Gardiner

Singer

Soprano

Corinne Winters

Mezzo-soprano

Ann Hallenberg

Tenor

Edgaras Montvidas

Bass

Gianluca Buratto

Orchestra

Orchestre Révolutionnaire et Romantique

Others

Monteverdi Choir

Messa da Requiem -  (Requiem Mass)

Wrocław

Poland

NFM (Narodowe Forum Muzyki)

Messa da Requiem

Public

Requiem Mass

Approved

Accordionist

Instrumentalist

Archlutenist

Baroque Flutist

Baroque Oboist

Baroque Trumpetist

Bassist

Bassoonist

Cellist

Clarinetist

Contrabassist

Cornettist

Flutist

Guitarist

Harper

Harpsichordist

Hornist

Lutenist

Mandoline Player

Musette de cour Player

Oboist

Organist

Percussionist

Pianist

Recorder Player

Saxophonist

Tenor Violinist

Timpani

Trombonist

Trumpeter

Tuba Player

Vibraphonist

Viola Pomposa Player

Viola da gamba

Viola d’amore Player

Violinist

Violino Piccolo Player

Violist

Actor

Broadcasting

Choir

Choreographer

Chorus Director

Chorus master

Composer

Costume designer

Dancer

Dramaturge

Executive producer

Extra

Hairstylist

Illustrator

Librettist

Lighting designer

Makeup artist

Orchestra Operations

Other

Photographer

Poet

Repetiteur

Set designer

Sound designer

Stage Manager

Stage director

Teacher

Translator

Video designer

Vocal coach

Wig & Makeup Designer

Writer

Writing and performance

Bass-baritone

Baritone

Countertenor

Contralto

Alto

Child vocalist

Continuo

Silent

Spoken

Po zeszłorocznym entuzjastycznie przyjętym występie sir John Eliot Gardiner, legenda dyrygentury, powraca na festiwal, aby poprowadzić finałowy koncert, podczas którego usłyszymy jedno z największych dzieł oratoryjnych w historii – Messa da Requiem Giuseppe Verdiego. Maestro wystąpi ze swoimi fantastycznymi zespołami Monteverdi Choir oraz Orchestre Révolutionnaire et Romantique.

W Requiem z 1874 roku podziwiamy cały dramaturgiczny i psychologiczny geniusz Verdiego, nieograniczony konwencjami opery. Autor trzydziestu dzieł scenicznych był fachowcem od muzycznego budowania napięcia i powodowania łez wzruszenia u publiczności, jednak jego msza żałobna to nie tylko kolejny pełen rozmachu utwór, który błyskawicznie stał się hitem. To świadectwo autentycznych przeżyć wielkiego kompozytora bolejącego nad stratą przyjaciela i bardzo osobista refleksja nad skończonością życia. Utwór pełen operowej dramaturgii, zapierających dech w piersiach partii chóralnych, potężnego brzmienia orkiestry i błyskotliwych arii solistów został po raz pierwszy wykonany w rocznicę śmierci pisarza Alessandra Manzoniego, opłakiwanego przez cały włoski naród. Najbardziej znany i przejmujący fragment arcydzieła to Dies irae – opis „dnia gniewu”, czyli sądu ostatecznego. Spada on na słuchacza jak grom z jasnego nieba. Motywy melodyczne z tej dominującej części pojawiają się w najważniejszych momentach całej mszy. Lacrimosa brzmi jak autentyczny szloch, anielskie Lux aeterna podnosi na duchu i daje nadzieję życia wiecznego (choć towarzysząca solistom gra orkiestry z początku przywodzi na myśl przemarsz konduktu pogrzebowego). Dzieło kończy się optymistycznie: sopran wykonuje cichą modlitwę Libera me, Domine, de morte aeterna („Wybaw mnie, Panie, od śmierci wiecznej”). To właśnie soliści przekazują wielki emocjonalny ładunek tekstu utworu, natomiast orkiestra odpowiada za dramatyczne efekty, uzyskane m.in. dzięki obecności czterech dodatkowych trębaczy przywołujących na myśl trąby z Apokalipsy.

Tak intensywne uczuciowo dzieło jest idealnym repertuarem dla Orchestre Révolutionnaire et Romantique, chwalonej właśnie za wielką ekspresyjność i stylistyczną wierność estetyce epoki. Zespół został założony przez Gardinera trzydzieści lat temu, aby spojrzeć na repertuar dziewiętnasto- i dwudziestowieczny z ciekawością i szacunkiem właściwym wykonawcom muzyki dawnej. Natomiast Monteverdi Choir towarzyszy Gardinerowi od początku jego kariery, czyli od przełomowych dla wykonawstwa historycznego lat 60., i jest bezspornie uznawany za jeden z najlepszych chórów świata. Oba zespoły działają pod patronatem księcia Walii.

Kochane przez publiczność majestatyczne Requiem Verdiego w mistrzowskim wykonaniu Gardinera i jego zespołów jest jak spełnienie marzeń melomanów. Finał tegorocznej edycji, wpisujący się w najlepsze tradycje festiwalu Wratislavia Cantans, nie pozostawi nikogo obojętnym.

polski

After last year's enthusiastically received performance, Sir John Eliot Gardiner, the conducting legend, returns to the festival to conduct the final concert, during which we will hear one of the greatest oratorio works in history - Giuseppe Verdi's Messa da Requiem . Maestro will perform with his fantastic ensembles Monteverdi Choir and Orchester Révolutionnaire et Romantique.

In Requiem from 1874 we admire all of Verdi's dramatic and psychological genius, unconstrained by the conventions of opera. The author of thirty stage works was an expert in building musical tension and causing tears of emotion in the audience, but his funeral mass is not just another sweeping piece that instantly became a hit. It is a testimony to the authentic experiences of a great composer mourning the loss of a friend and a very personal reflection on the finiteness of life. The work, full of operatic drama, breathtaking choral parts, the powerful sound of the orchestra and brilliant arias of the soloists, was first performed on the anniversary of the death of the writer Alessandro Manzoni, mourned by the entire Italian nation. The most famous and poignant fragment of the masterpiece isDies irae - description of the "day of wrath", i.e. the last judgment. It falls on the listener like a thunderbolt from the clear sky. Melodic motifs from this dominant movement appear at the most important moments throughout the mass. Lacrimosa sounds like a genuine sob, the angelic Lux aeterna raises the spirits and gives hope of eternal life (although the playing of the orchestra accompanying the soloists at first brings to mind a funeral procession). The work ends on an optimistic note: the soprano sings the silent prayer Libera me, Domine, de morte aeterna("Save me, Lord, from eternal death.") It is the soloists who convey the great emotional load of the text of the work, while the orchestra is responsible for the dramatic effects obtained, among others, by thanks to the presence of four additional trumpeters reminiscent of the trumpets of the Apocalypse.

Such an emotionally intense work is an ideal repertoire for the Orchester Révolutionnaire et Romantique, praised for its great expressiveness and stylistic fidelity to the aesthetics of the era. The ensemble was founded by Gardiner thirty years ago to look at the repertoire of the 19th and 20th centuries with the curiosity and respect proper to performers of early music. Monteverdi Choir, on the other hand, has been accompanying Gardiner since the beginning of his career, i.e. from the 1960s, which were groundbreaking for historical performance, and is indisputably considered one of the best choirs in the world. Both teams operate under the patronage of the Prince of Wales.

The majestic Requiem by Verdi, beloved by the audience, masterfully performed by Gardiner and his bands, is like a music lover's dream come true. The finale of this year's edition, in line with the best traditions of the Wratislavia Cantans festival, will not leave anyone indifferent.

English

Requiem Mass by Verdi, Noiztik (2018/2018), Zuzendaria John Eliot Gardiner, NFM (Narodowe Forum Muzyki), Wrocław, Poland

Emanaldia kredituak (Antzezleku eta Ekipa )

Aktoreak

Taldea

Programa, buruz eta sinopsia

Argazkiak

Irakurketa gehiago

Emanaldiaren datak eta lekuak

Lekuak