Name: 2nd Baroque Festival Of The Polish Royal Opera
Start: 2022-09-22T00:00:00.000Z
End: 2022-09-23T00:00:00.000Z
Location: Teatr Królewski

Organization

Conductor

Krzysztof Garstka

Stage director

Natalia Babińska

Set designer

Martyna Kander

Costume designer

Aleksandra Reda

Choreographer

Karol Urbański

Lighting designer

Maciej Igielski

Piotr Rudzki

Assistant Director

Sławomir Jurczak

Agnieszka Kozłowska

Assistant Costume designer

Maksymilian Mac

Singer

Soprano

Małgorzata Trojanowska

Poppea

Countertenor

Kacper Szelążek

Nero

Jan Jakub Monowid

Otho

Aneta Łukaszewicz

Octavia

Bass

Seneca

Contralto

Dorota Lachowicz

Arnalta

Octavia's Nurse

Marta Schnura

Love

Damsel

Paulina Horajska

Drusilla

Marta Boberska

Fortune

Iwona Lubowicz

Virtue

Pallas

Venus

Robert Szpręgiel

Lictor

Mercury

Tenor

Sylwester Smulczyński

Lucan

Two soldiers

Jakub Andrzej Grabowski

Liberto

Jakub Foltak

The valet

Others

Zespół Wokalny Polskiej Opery Królewskiej

Zespół Instrumentów Dawnych Polskiej Opery Królewskiej Capella Regia Polona

Polska Opera Królewska

2nd Baroque Festival Of The Polish Royal Opera

Warsaw

Poland

Baroque Festival. Polska Opera Królewska

Teatr Królewski

2nd Baroque Festival Of The Polish Royal Opera: L'incoronazione di Poppea Monteverdi

Public

Private

The Coronation of Poppea

Approved

L’incoronazione di Poppea (Koronacja Poppei) po raz pierwszy zachwyciła publiczność podczas karnawału w 1643 roku w Wenecji. Doskonale skonstruowane libretto Giovanniego Francesca Busonellego opatrzone genialną muzyką mistrza Monteverdiego znakomicie wpisuje się w karnawałową atmosferę odwracania porządku świata. Dotyczy to nie tylko treści opery (wszak kurtyzana zostaje cesarzową), ale przede wszystkim jej społeczno-kulturowego wydźwięku. Twórcy sprzeciwiają się bowiem dominującej w ówczesnej operze konwencji idealizowania rzeczywistości, zwracając się ku przedstawianiu świata takim, jakim jest.

Wśród głównych bohaterów arcydzieła próżno szukać wzorów postaw godnych naśladowania. Motywy i postępki Poppei, Nerona czy Ottone nie wzbudzają sympatii, jednak dramatyczno-muzyczna charakterystyka oddająca psychologiczną głębię tychże postaci nie tylko zadziwia, ale i wprawia w zachwyt. Otwierająca operę dysputa Fortuny, Cnoty i Amora jest zapowiedzią druzgocącej gry, w której namiętność – mająca niewiele wspólnego z miłością – nie cofnie się przed żadnym niegodziwym czynem, by tylko osiągnąć swój cel. Czy jednak boski twórca Orfeusza mógłby pozostawić widza zanurzonego w ciemnych myślach o podłej naturze człowieka? Przecież nowatorski, jak na ówczesne czasy, wybór na bohaterów postaci historycznych nie jest przypadkowy, a świadomość ich tragicznego – choć niemieszczącego się w ramach przedstawienia – losu sprawia, że zwycięstwo Amora nad Fortuną i Cnotą wcale nie jest jednoznaczne.

polski

L’incoronazione di Poppea (The Coronation of Poppea) first impressed the public during the Carnival of 1643 in Venice. The perfectly constructed libretto by Giovanni Francesco Busonelli, accompanied by the brilliant music of Master Monteverdi, fits perfectly into the carnival atmosphere of subverting social order. This applies not only to the narrative of the opera (after all, the courtesan becomes the empress) but, above all, to its socio-cultural overtone. The creators opposed the convention of idealizing reality, which was dominant in opera at the time, choosing to present reality as it was.

There are no role models worth imitating among the main characters of this masterpiece. The motivations and actions of Poppaea, Nero or Ottone do not arouse sympathy, yet the dramatic and musical elements reflecting the psychological depth of these characters both amaze and delight. The argument between Fortune, Virtue and Cupid that opens the opera foreshadows the devastating game in which passion – having little to do with love – will not shy away from any wicked act in order to achieve its goal. However, could the divine creator of L’Orfeo leave the viewer immersed in dark thoughts about the vile nature of man? After all, the choice of historical figures as protagonists, certainly innovative at the time, was not accidental, and the awareness of their tragic fate – although the whole story is not told during the performance – means that Cupid’s victory over Fortune and Virtue is not as obvious as it might seem.

English

Frammistaða áskriftir (Leikarar & starfslið )

Leikarar

Áhöfn

Hljómsveit