Name: Koncert symfoniczny - Koncerty organowe na 120-lecie Filharmonii
Start: 2022-03-18T00:00:00.000Z
End: 2022-03-19T00:00:00.000Z
Location: Filharmonia Narodowa

Admin

Warsaw Philharmonic

Maestro

Maciej Tomasiewicz

Organist

Iveta Apkalna

Organ

Orchestra

Koncert symfoniczny - Koncerty organowe na 120-lecie Filharmonii

Varsóvia

Polônia

Filharmonia Narodowa

Sala Koncertowa

Koncert symfoniczny - Koncerty organowe na 120-lecie Filharmonii: Melody in A minor Skoryk (+3 More)

Public

Melody in A minor

Memorial to Lidice, H.296

Symphonie concertante, op. 81

Sinfonia nº 7 em lá maior, op. 92

Larissa Andrea Pereira

Approved

Maciej Tomasiewicz, dyrygent koncertów symfonicznych 18 i 19 marca - w filmowym zaproszeniu na koncerty - przedstawia ich repertuar, dodając od siebie kilka słów o każdym utworze. A w programie koncertu zabrzmią: "Melodia na orkiestrę smyczkową" Myrosława Skoryka (w geście solidarności z Ukrainą, przejmujące dzieło Bohuslava Martinů "Pamięci Lidic" (Památník Lidicím), Symfonia koncertująca na organy i orkiestrę op. 81 Josepha Jongena z solistką Ivetą Apkalną oraz popularna VII Symfonia A-dur Ludwiga van Beethovena.
Serdecznie zapraszamy w piątek o godz. 19:30 i w sobotę o godz. 18:00.

Beethoven’s Seventh is one of his works that has attracted most commentary – in contrast to the programme Sixth or the Ninth, which is expressed through text, the author himself did not explain his conceptual vision for the Seventh, and yet the music with its astonishing power of expression seems to suggest his ideas very clearly. Thus, some have described the work as an “apotheosis of dance” (Wagner) and a tribute paid to the elements; others have found references to the great works of literature and detected inspiration from antiquity… The symphony does not reveal its secrets directly, and yet it has always delighted and moved listeners through its emotive power – the spontaneous, unbridled joy of the first and last movements and the profound nostalgia of the elegiac Allegretto. It was this movement that particularly delighted the audience at its premiere (it received an encore) and contributed to the symphony’s huge appeal. Public acclaim did not come immediately, however – while in Vienna the work was praised, outside the imperial capital it was received less enthusiastically, with German critics in particular sparing no malice. It was not until late Romanticism that the significance of this truly epoch-making contribution to the genre was fully grasped.

 

The eminent composer and organist Joseph Jongen is well-known especially in his native Belgium; however, his colourful and striking Symphony Concertante for organ and orchestra has also been performed quite frequently outside his homeland. The piece was commissioned by the American businessman Rodman Wanamaker, the owner of a chain of department stores, in 1926 when work on the extension of the great organ located (to this day) in one of those stores in Philadelphia, was completed. The commission inspired the composer to create a work that would exploit the possibilities of the “symphonic organ” as comprehensively as possible and confront its sound with a large orchestra. Delighted with the piece, Jongen’s compatriot and friend, the violinist Eugène Ysaÿe, called it “a work essentially for two orchestras”, since the two sound components are placed on an equal footing here.

English

W 1943 roku Bohuslav Martinů, przebywający i odnoszący sukcesy w Stanach Zjednoczonych, stworzył muzyczny pomnik w hołdzie ofiarom tragedii, która dotknęła czeską wieś Lidice w czerwcu 1942 roku. Wówczas to niemieccy siepacze podpalili pogrążoną we śnie wioskę. Zabili mężczyzn, a kobiety i dzieci deportowali do obozów zagłady w Ravensbrück oraz w Chełmnie nad Nerem. Był to odwet za przeprowadzony 27 maja 1942 roku zamach na Reinharda Heydricha, jednego z najwyższych dygnitarzy Trzeciej Rzeszy, stosującego drastyczne środki terroru zbrodniarza hitlerowskiego. Krótki, niespełna dziesięciominutowy poemat na orkiestrę symfoniczną Memorial to Lidice (Pamięci Lidic) zabrzmiał w Nowym Jorku jeszcze w 1943 roku; Orkiestrę Filharmonii Nowojorskiej poprowadził jej ówczesny dyrektor – Artur Rodziński.

Wybitny kompozytor Joseph Jongen jest znany zwłaszcza w swej ojczystej Belgii, poza nią zaś na koncertowe estrady powraca stosunkowo często barwna i efektowna Symfonia koncertująca na organy i orkiestrę. Zamówił ją amerykański biznesmen Rodman Wanamaker, właściciel sieci domów towarowych, gdy w 1926 roku zakończono rozbudowę wielkich organów znajdujących się (do dziś) w jednym z nich, w Filadelfii. Zamówienie natchnęło autora do stworzenia dzieła możliwie wszechstronnie wykorzystującego możliwości "organów symfonicznych" i skonfrontowania ich brzmienia z wielką orkiestrą. Rodak i przyjaciel Jongena, skrzypek Eugène Ysaÿe w zachwycie nazywał utwór "kompozycją w istocie na dwie orkiestry", gdyż oba brzmieniowe komponenty są tu równoważne.

Siódma Beethovena należała zawsze do na żywiej komentowanych jego dzieł – w odróżnieniu od programowej Szóstej czy przemawiającej słowem Dziewiątej sam autor nie objaśnił jego ideowych założeń, a zarazem muzyka o zdumiewającej sile wyrazu zdaje się je bardzo wyraźnie sugerować. Pisano więc o „apoteozie tańca” (Wagner), hołdzie wobec żywiołów natury, szukano nawiązań do wielkich dzieł literatury, do inspiracji antycznych… Symfonia nie ujawnia wprost swej tajemnicy, ale zawsze zachwyca i wzrusza siłą uczuć – żywiołowej, nieokiełznanej radości części skrajnych oraz głęboką nostalgią elegijnego Allegretta, utrzymanego konsekwentnie w kroczącym, daktylicznym rytmie. Ta właśnie część szczególnie zachwyciła słuchaczy premiery (bisowano ją) i przyczyniła się do wielkiej popularności symfonii. Nie przyszła ona jednak od razu – w Wiedniu chwalono dzieło (narzekając zarazem na poziom wykonania, z uwagi na jego trudność i zbyt małą liczbę prób), jednak poza cesarską stolicą przyjmowano je z rezerwą, zwłaszcza krytycy niemieccy nie szczędzili mu złośliwości. Dopiero późny romantyzm w pełni pojął znaczenie tej symfonii, prawdziwie epokowej w dziejach gatunku, kto wie, czy nie bardziej jeszcze niż jej dwie sławne poprzedniczki.



Utwór Melodia Myrosława Skoryka wykonywany jest z inicjatywy Zrzeszenia Filharmonii Polskich jako znak solidarności z narodem ukraińskim.

polski

Koncert symfoniczny - Koncerty organowe na 120-lecie Filharmonii by Skoryk, Martinů, Jongen, J., Beethoven, De (2022/2022), Regente Maciej Tomasiewicz, Filharmonia Narodowa, Varsóvia, Polônia

Créditos do espetáculo (Elenco & Equipe )

Conjunto

Programa, Sobre & Sinopse

Vídeos

Fotos

Leitura adicional

Datas e locais de apresentação

Locais de Eventos