Name: La Traviata
Start: 2022-06-26T00:00:00.000Z
End: 2022-06-26T00:00:00.000Z
Location: Chorzowskie Centrum Kultury

Organization

Maestro

Maciej Tomasiewicz

Diretor de Palco

Michal Znaniecki

Cenógrafo

Luigi Scoglio

Coreógrafo

Elżbieta Szlufik-Pańtak

Grzegorz Pańtak

Estilista

Joanna Medyńska

Designer de Iluminação

Bogumił Palewicz

Conductor's assistant

Grzegorz Brajner

Rafał Kłoczko

Directors Assistant

Assistant Costume Designer

Anna Zwiefka

Mestre de Coro

Krystyna Krzyżanowska-Łoboda

Cantor

Soprano

Marcelina Román

Violetta Valéry

Joanna Woś

Tenor

Maciej Komandera

Alfredo Germont

Andrzej Lampert

Barítono

Stanisław Kuflyuk

Giorgio Germont

Adam Woźniak

Anna Borucka

Flora Bervoix

Joanna Kściuczyk-Jędrusik

Tomasz Dziwisz

Gastone

Piotr Rachocki

Mezzo-soprano

Anna Noworzyn-Sławińska

Annina

Aleksandra Stokłosa

Włodzimierz Skalski

O Barão Douphol

Kamil Zdebel

Baixo

Zbigniew Wunsch

O Marquês d'Obigny

Oskar Zgoła

Adam Janik

O Dr. Grenvil

Bogdan Kurowski

Wojciech Paczyński

Um comissionário

Grigory Shostak

Opera Śląska

Others

Choir of the Silesian Opera

Orchestra

Orchestra of the Silesian Opera

Ballet

Ballet of the Silesian Opera

Michał Bagniewski

Giuseppe

Mateusz Burkowski

La Traviata -  (La traviata)

Chorzów

Polônia

Chorzowskie Centrum Kultury

La traviata Verdi

Public

La traviata

Approved

The opera was inspired by the novel "The Lady of the Camellias" by Aleksander Dumas, later staged on stage. Verdi encountered it during his visit to Paris in 1852 and immediately decided that it was perfect for an opera libretto. Nevertheless, for some time he hesitated whether its subject matter would alienate the audience. Ultimately, the librettist and friend of Verdi, Francesco Piave, softened the moral overtones of the original. He gave her a completely new title (Italian:  traviata  - stray), under which she was staged in Venice - on March 6, 1853 at the Teatro La Fenice. The Polish premiere took place on April 27, 1856 at the Grand Theater in Warsaw (under the title "Violetta").

Director Michał Znaniecki takes us from nineteenth-century salons to the world of fashion and celebrities, contemporary glitz, full of emotional emptiness. Znaniecki explains that it is in line with Verdi's assumption to show, as in a mirror, the reflection of contemporary viewers and the world they live in. The courtesan (who was Traviata-Violetta Valery) in the 19th century had an important social function, influencing politics, business and money. It was necessary to "translate" this form into modern times, at the same time adding a disease that, like tuberculosis in Verdi's time, is now a dangerous, often fatal disease. In Michał Znaniecki's version, Violetta Valery, as the head of a fashion magazine, is fighting cancer.

-  I was looking for a profession or a social position that is associated with the principle : everything for sale. It had to be an influencer on many things, even though he doesn't really have many abilities. Characters such as the boss Vo g u e 'a or the heroes of the films " Prêt-à-porter"  and "The Devil Wears Prada" became the inspiration -  says the director.

English

Inspiracją dla powstania tej opery była powieść „Dama kameliowa” Aleksandra Dumasa, wystawiona potem na scenie. Verdi zetknął się z nią podczas swojej wizyty w Paryżu w 1852 r. i od razu uznał, że świetnie nadaje się na libretto opery. Mimo to przez pewien czas wahał się, czy jej tematyka nie zrazi publiczności. Ostatecznie librecista i przyjaciel Verdiego Francesco Piave złagodził obyczajowy wydźwięk oryginału. Nadał jej całkiem nowy tytuł (wł. traviata – zabłąkana), pod którym wystawiono ją w Wenecji – 6 marca 1853 roku w Teatro La Fenice. Polska premiera odbyła się 27 kwietnia 1856 roku w Teatrze Wielkim w Warszawie (pod tytułem „Violetta”).

Reżyser Michał Znaniecki, przenosi nas z salonów XIX-wiecznych do świata mody i celebrytów, współczesnego blichtru, pełnego uczuciowej pustki. Znaniecki wyjaśnia, że jest to zgodne z założeniem Verdiego, aby pokazać, jak w lustrze, odbicie współczesnych widzów i bliskiego im świata. Kurtyzana (którą była Traviata-Violetta Valery) w XIX wieku pełniła ważną funkcję społeczną, miała wpływ na politykę, biznes, pieniądze. Trzeba było „przetłumaczyć” tę postać na czasy współczesne, dodając jednocześnie chorobę, która podobnie jak gruźlica w czasach Verdiego, tak obecnie jest chorobą groźną, często śmiertelną. W wersji Michała Znanieckiego, Violetta Valery, jako szefowa magazynu mody walczy więc z chorobą nowotworową.

- Szukałem zawodu, czy też pozycji społecznej, która kojarzy się z zasadą: wszystko na sprzedaż. Musiała to być osoba mająca wpływ na wiele rzeczy, mimo że nie ma tak naprawdę wielu zdolności. Inspiracją stały się takie postaci jak szefowa Vogue’a czy bohaterowie filmów „Prêt-à-porter” oraz „Diabeł ubiera się u Prady” - mówi reżyser.

polski

Créditos do espetáculo (Elenco & Equipe )

Elenco

Equipe

Conjunto