Name: Transfer of Ideas
Start: 2024-09-07T00:00:00.000Z
End: 2024-09-07T00:00:00.000Z
Location: NFM (Narodowe Forum Muzyki)

Admin

Orchestra

Krakowska Orkiestra Festiwalowa

Дирижер

Andrzej Kosendiak

Orkiestra Festiwalowa

National Forum of Music

International Festival Wratislavia Cantans

Transfer of Ideas

Вроцлав

Польша

NFM (Narodowe Forum Muzyki)

Red Hall

Public

concert

Оратория

Almira

Joshua Dos

Одобрено

Historia pobytu młodego Georga Friedricha Händla w Hanowerze ukazuje go jako człowieka odważnego i pełnego wielkich ambicji. Najpierw prawie poniósł śmierć w pojedynku z Johannem Matthesonem. Powód sporu oczywiście należał do tych najpoważniejszych: biorąc udział w wystawieniu jego Kleopatry, Händel nie ustąpił starszemu koledze miejsca przy klawesynie. Niedługo potem bezwzględnie wykorzystał zbieg okoliczności, debiutując jako dyrygent operowy kosztem swojego ówczesnego szefa – niepozbawionego wcale talentu Reinharda Keisera. Dzięki Andrzejowi Kosendiakowi i uczestnikom Kursu Interpretacji Muzyki Oratoryjnej i Kantatowej będziemy mieli okazję posłuchać twórczości obu rywalizujących przed trzystoma laty artystów.

Po raz pierwszy libretto Almiry, w pierwotnej wersji autorstwa Giulia Pancieriego, zostało wykorzystane w 1691 roku przez weneckiego kompozytora Giuseppe Boniventiego. Na terenie Niemiec historię kastylijskiej królowej najpierw miała okazję poznać operowa publiczność w Brunszwiku, dla której na warsztat wziął ją Ruggiero Fedeli. Dla Reinharda Keisera, ówczesnego kierownika Theater am Gänsemarkt w Hamburgu, włoski tekst libretta przetłumaczył Friedrich Christian Feustking. Zamiast jednak wystawić Almirę nad Łabą, Keiser wyjechał do saksońskiego Weißenfels. Tam jego zmodyfikowane opracowanie premierowo zaprezentowano w lipcu 1704 roku. Decyzja Keisera o wyjeździe była być może spowodowana nagłym zamówieniem od elektora Palatynatu Jana Wilhelma Wittelsbacha, który miał niebawem odwiedzić to miasto. Zgodnie z inną hipotezą, zasugerowaną przez Johna Mainwaringa, pierwszego biografa Händla, lubiący wystawne życie Keiser popadł w długi i najzwyczajniej w świecie uciekł z Hamburga przed swoimi wierzycielami.

Libretto Feustkinga, które miało być podstawą hamburskiego przedstawienia, trafiło w ten sposób do Händla – wówczas muzyka orkiestry Theater am Gänsemarkt. Kompozytor, korzystając częściowo z pomysłów Keisera, napisał własną operę. Wystawiona w styczniu 1705 roku odniosła wielki sukces. Umożliwiło to kompozytorowi napisanie kolejnego dzieła dla Hamburga – opery Nero. Kiedy latem Keiser powrócił do miasta, okazało się, że ma za złe młodszemu koledze, iż ten wykorzystał jego nieobecność. To właśnie złe stosunki między nimi w niedługim czasie przyczyniły się prawdopodobnie do wyjazdu Händla do Włoch. Keiser fragmenty niewykorzystanego opracowania opublikował w swoim zbiorze Componimenti musicali, a jego wersję Almiry (kolejną) wystawiono w Hamburgu pod koniec 1706 roku. Händel w tym czasie był już we Włoszech. Trzyletni pobyt w tym kraju stał się kolejnym ważnym przystankiem na drodze do osiągnięcia artystycznej maestrii.

polski

The story of young George Frideric Handel’s stay in Hannover shows him as a brave man full of great ambitions. First, he was almost killed in a duel with Johann Mattheson. The reason for the dispute was, of course, one of the most serious: when taking part in the production of his Cleopatra, Handel did not give up his seat at the harpsichord to his older colleague. Shortly thereafter, he ruthlessly took advantage of the coincidence and made his debut as an opera conductor at the expense of his boss – the notably talented Reinhard Keizer. Thanks to Andrzej Kosendiak and the participants of the Oratorio and Cantata Music Interpretation Course, we will have the opportunity to listen to the works of both artists who competed three hundred years ago.

The libretto of Almira, in its original version by Giulio Pancieri, was first used in 1691 by the Venetian composer Giuseppe Boniventi. In Germany, the story of the Castilian queen was first introduced to the opera audience in Braunschweig, for whom it was written by Ruggiero Fedeli. For Reinhard Keiser, then manager of the Theater am Gänsemarkt in Hamburg, the Italian text of the libretto was translated by Friedrich Christian Feustking. However, instead staging Almira on the Elbe, Keiser went to Weißenfels in Saxony. There, his modified version was first presented in July 1704. Keizer’s decision to leave was perhaps caused by a sudden order from the Elector of the Palatinate, John Wilhelm Wittelsbach, who was soon to visit the city. According to another hypothesis, suggested by John Mainwaring (Handel’s first biographer), Keiser, who liked a lavish lifestyle, fell into debt and simply left Hamburg escaping from his creditors.

Feustking’s libretto, which was to be the basis for the Hamburg performance, landed on Handel’s desk in this way – then a musician of the Theater am Gänsemarkt orchestra. The composer, partly using Keizer’s ideas, wrote his own opera. Staged in January 1705, it was a great success. This enabled Handel to write another work for Hamburg – the opera Nero. When Keiser returned to the city in the summer, it turned out that he begrudged his colleague taking advantage of his absence. It was the bad relations between them that soon probably contributed to Handel’s departure to Italy. Keizer published fragments of the unused setting in his collection Componimenti musicali, and his version of Almira (yet another one) was performed in Hamburg at the end of 1706. Handel was already in Italy at that time. The three-year stay in this country became another important stopover on the way to achieving artistic mastery.

English

Участие в выступлениях (Исполнители и постановщики )

Ансамбль

Сопродюсер