Minsk City

Minsk

Email

email

Website

website

facebook

instagram

youtube

Phone number

phone

Other

other

companywebsite

wikipedia

Belarus

Belarusian State Philharmonic Society has begun its way in 30 years of the twentieth century, at first t even without its own building, in unsuitable conditions for rehearsals, deprived of the minimum of the acoustic, so necessary for the creation of new musical groups.

The first chief conductor of the Symphony Orchestra of the Belarusian State Philharmonic famous professor and musician Ilya Musin recalls: "Philharmonic Concert Hall was in the clubhouse.

Uncomfortable, the empty lobby, just as unappealing hall. Rather than platform - a typical club stage with the rag portals. Acoustics was disgusting. Not surprisingly, this premises did not promote to attract audience. "

But life didn’t stand still, and the impetuous times demanded of change, changed attitudes and value system. Metropolitan audience filled the uncomfortable halls and craved music by Beethoven, Brahms, Tchaikovsky, Glazunov; with enthusiasm and genuine surprise listened to the first performance of Belarusian folk songs, dances, works of the first Belarusian Soviet composers.

Decades of Belarusian art, regularly held in the country and abroad, had become undeniable evidence of professional climbing of the art groups and soloists of the new concert organization.

The orchestra of folk instruments, choir, symphony orchestra and artists song and dance ensemble had success in the concert halls of Moscow, Leningrad, Zheleznovodsk; were greeted warmly touring performances in the Crimea and the Caucasus.

For successes in the development of Belarusian musical art the Belarusian State Philharmonic Society by the Decree of the Presidium of the Supreme Soviet on 20 June 1940 was awarded the Order of Red Banner of Labor.

Art groups, ensembles and soloists of the Philharmonic have received furnished rehearsal rooms, a permanent place for concerts and they were full of creative ideas and plans for the future.

But World War II posed new challenges: "The main occupation of the Philharmonic for the next period to consider the establishment of the concert crew to service the Red Army. Designate as the artistic director the honored artist of BSSR M.Bergera. To impose on him duties of concertmaster ".

"Spiritual army’s reserve " considered itself front-line team of the Belarusian Philharmonic concert. A virtuoso pianist, became a virtuoso accordionist, solo singers, actor- readers had composed songs, satirical genre interludes for front audience. L.Aleksandrovskaya, I.Bolotin, R.Mlodek, A.Nikolaeva, S.Drechin by secret forest trail get to the front line, to the partisans. The war dictated the new orders, but failed to silence the trembling heart, and clear voice of a great nation.

The first postwar concert season opened on September 21, 1946. For the remote control was a memorably expressive, unusual, temperamental Tatiana Kolomiytseva. From the front and evacuation musicians were coming back. Some didn’t return. Recollected the philharmonic library, carefully assembled before the war and lost during the occupation. The dulcimer orchestra was recreated: I.Zhinovich, artistic director of the orchestra, began reconstruction of the national duclimer, wanting to expand its range of concert band, opened the dulcimer classes at the Conservatory, made a few arrangements of orchestral works.

Each concert season has its own peculiarity, and its appearance. However, the priorities remain unchanged: serious music, education, the revival of cultural traditions, the execution of works of different styles and the national schools of composition. It has always been primarily for the different generations of musicians and organizers of the concert activity - V.Dubrovskogo, E.Tikotskogo, V.Kataev, Yu.Efimova, A.Bogatyreva, G.Zagorodnego, N.Shevchuka, V.Bukonya, V.Ratobylskogo.

After the building of the Philharmonic with aHall on 930 seats was built, an opportunity to substantially increase the number of concerts, to expand their subject matter. The opening of the modern concert Hall was in April 1963. A little later, sounded the first organ concert, which opened a new chapter in the history of organ performance in Belarus.

The debut of the Minsk Chamber Orchestra, the appearance of an ensemble of ancient music "Cantabile," folk-dance ensemble "Khoroshki" and "Kupalinka" have decorated and shocked the cultural environment of the country. A "Minsk Spring" and "Belarusian Music Autumn" - festivals, which annually enrich repertory context of the Philharmonic life – have become the culmination of the concert season of the country.

Modern history of the Belarusian Philharmonic marked its capital reconstruction in 2004. The reconstruction  was carried out at the expense of the republican budget. From the old Philharmonic remained only the foundation of the building. Interior Philharmonic meets the latest standards and technologies. Improving the quality of sound required to reduce the number of seats in the hall. Now, instead of 930, it is designed for 690 seats. At the same time, the building was opened in the other Philharmonic Small Hall for 190 seats, which bears the name of Gregory Shirma.

Minsk, Belarus

Belarusian State Philharmonic Society

National Philharmonic Orchestra of Belarus

State Chamber Choir of the Republic of Belarus

State Chamber Orchestra of the Republic of Belarus

State Academic Choir of the Republic of Belarus

Company

Approved

Belarusian State Philharmonic

2024

2023

2022

2021

2020

2015

2014

2013

2012

Organization contributor ID

include virtual contributors

Видео к юбилею Белгосфилармонии.Телеканал СТВ

Белорусская государственная филармония

English

Белорусская государственная филармония начинала свой путь в 30-е годы ХХ столетия, поначалу не имея даже своего помещения, в неприспособленных для репетиций условиях, лишённых акустического минимума, так необходимого для создания новых музыкальных коллективов. Первый главный дирижёр симфонического оркестра Белгосфилармонии знаменитый педагог и музыкант Илья Мусин вспоминает: «Концертным залом филармонии служило помещение клуба. Неуютное, пустое фойе, столь же непривлекательный зал. Вместо эстрады — типичная клубная сцена с тряпичными порталами. Акустика отвратительная. Неудивительно, что это помещение не способствовало привлечению слушателей».

Но жизнь не стояла на месте, и бурное время требовало перемен, меняло стереотипы и систему ценностей. Столичная публика заполняла неуютные залы и жаждала музыки Бетховена, Брамса, Чайковского, Глазунова; с увлечением и искренним удивлением слушала в исполнении первых филармонических коллективов белорусские народные песни, танцы, произведения первых белорусских советских композиторов.

Декады белорусского искусства, регулярно проводимые в республике и за её пределами, стали несомненным свидетельством профессионального восхождения художественных коллективов и солистов новой концертной организации. Оркестр народных инструментов, хоровая капелла, артисты симфонического оркестра и ансамбля песни и танца имели успех в концертных залах Москвы, Ленинграда, Железноводска; тепло были встречены гастрольные выступления в Крыму и на Кавказе. За успехи в развитии белорусского музыкального искусства Белорусская государственная филармония Указом Президиума Верховного Совета СССР от 20 июня 1940 года была награждена орденом Трудового Красного Знамени.

Художественные коллективы, ансамбли и солисты филармонии получившие обустроенные репетиционные помещения, постоянное место для проведения концертов, были полны творческих задумок и планов на будущее.

Но Великая Отечественная война поставила новые задачи: «Основным занятием филармонии ближайшего периода считать создание концертной бригады для обслуживания Красной армии. Художественным руководителем назначить заслуженного артиста БССР М.Бергера. Возложить на него обязанности концертмейстера»

«Духовным резервом армии» считала себя прифронтовая концертная бригада белорусской филармонии. Виртуоз-пианист становился виртуозом-баянистом, солисты-вокалисты, артисты-чтецы сочиняли куплеты, жанровые сатирические интермедии для фронтовой аудитории. Л.Александровская, И.Болотин, Р.Млодек, А.Николаева, С.Дречин тайными лесными тропами добирались до линии фронта, к партизанам. Война диктовала новые приказы, но не смогла заставить замолчать трепещущее сердце и звонкий голос великого народа.

Первый послевоенный концертный сезон открылся 21 сентября 1946 года. За пультом стояла незабываемо экспрессивная, необычная, темпераментная Татьяна Коломийцева. С фронта, из эвакуации возвращались музыканты. Кто-то и не вернулся. Заново собиралась филармоническая библиотека, бережно собранная до войны и утраченная во время оккупации. Заново создавался цимбальный оркестр: И.Жинович, художественный руководитель оркестра, занялся реконструкцией народных цимбал, желая расширить концертный диапазон своего оркестра, открыл классы цимбал в консерватории, сделал немало аранжировок оркестровых произведений.

Каждый концертный сезон имеет свою особенность и свой облик. Однако, неизменными остаются приоритеты: серьёзная музыка, просветительская деятельность, возрождение культурных традиций, исполнение произведений разных стилевых направлений и национальных композиторских школ. Это всегда было главным для разных поколений музыкантов и организаторов концертной деятельности — В.Дубровского, Е.Тикоцкого, В.Катаева, Ю.Ефимова, А.Богатырёва, Г.Загороднего, Н.Шевчука, В.Буконя, В.Ратобыльского.

После того, как в Минске построили здание филармонии с залом на 930 мест, появилась возможность существенно увеличить количество концертов, расширить их тематику. Торжественное открытие концертного зала современной филармонии состоялось в апреле 1963 года. Чуть позднее прозвучал первый органный концерт, который открыл новую страницу в истории органного исполнительства в Беларуси.

Дебют Минского камерного оркестра, появление ансамбля старинной музыки «Кантабиле», фольклорно-хореографических ансамблей «Хорошки» и «Купалинка» украсили и потрясли культурную среду республики. А «Минская весна» и «Белорусская музыкальная осень» - фестивали, которые ежегодно обогащают репертуарный контекст филармонической жизни, - стали кульминациями концертного сезона страны.

«Новейшая» история белорусской филармонии обозначена её капитальной реконструкцией в 2004 году. Работы проводились за счёт средств республиканского бюджета. От прежней филармонии остался только фундамент здания. Интерьер филармонии отвечает самым современным стандартам и технологиям. Улучшение качества звучания потребовало сокращения количества мест в зале. Теперь, вместо прежних 930, он рассчитан на 690 мест. Вместе с этим, был открыт в здании филармонии другой, Малый зал на 190 мест, который носит имя Григория Ширмы.

русский

Беларуская дзяржаўная філармонія пачынала свой шлях у 30-я гады ХХ стагоддзя, спачатку не маючы нават свайго памяшкання: у непрыстасаваных для рэпетыцый умовах, пазбаўленых акустычнага мінімуму, так неабходнага для стварэння новых музычных калектываў.

Першы галоўны дырыжор сімфанічнага аркестра Белдзяржфілармоніі –знакаміты педагог і музыкант Ілья Мусін, узгадваў: “канцэртнай залай філармоніі з’яўлялася памяшканне клуба. Няўтульнае, пустое фае, гэтак жа непрывабная зала. Замест эстрады - тыповая клубная сцэна з кужэльнымі парталамі. Акустыка агідная. Нядзіўна, што гэта памяшканне не спрыяла прыцягненню слухачоў”. Але жыццё не стаяла на месцы, і бурны час патрабаваў пераменаў, змяняў стэрэатыпы і сістэму каштоўнасцяў. Сталічная публіка запаўняла няўтульныя залы і прагнула музыкі Бетховена, Брамса, Чайкоўскага, Глазунова, з захапленнем і шчырым здзіўленнем слухала ў выкананні першых філарманічных калектываў беларускія народныя песні, танцы, творы першых беларускіх савецкіх кампазітараў. Дэкады беларускага мастацтва, якія рэгулярна праводзіліся ў рэспубліцы і за яе межамі, сталі несумнеўным сведчаннем прафесійнага ўзыходжання мастацкіх калектываў і салістаў новай канцэртнай арганізацыі.

Аркестр народных інструментаў, харавая капэла, артысты сімфанічнага аркестра і ансамбля песні і танца мелі поспех у канцэртных залах Масквы, Ленінграда, Жалезнаводска; цёпла былі сустрэтыя гастрольныя выступленні ў Крыму і на Каўказе. За поспехі ў развіцці беларускага музычнага мастацтва Беларуская дзяржаўная філармонія Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 20 чэрвеня 1940 года была ўзнагароджана ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга. Мастацкія калектывы, ансамблі і салісты філармоніі, якія атрымалі ўладкаваныя рэпетыцыйныя памяшканні, сталае месца для правядзення канцэртаў, былі поўныя творчых задумак і планаў на будучыню. Але Вялікая Айчынная вайна паставіла новыя задачы: “асноўным заняткам філармоніі бліжэйшага перыяду лічыць стварэнне канцэртнай брыгады для абслугоўвання Чырвонай арміі. Мастацкім кіраўніком прызначыць заслужанага артыста БССР М.Бергера. Ускласці на яго абавязкі канцэртмайстра”. Канцэртная брыгада беларускай філармоніі зрабілася “духоўным рэзервам арміі”. Віртуоз-піяніст ператвараўся ў віртуоза-баяніста, салісты-вакалісты, артысты-чытальнікі складалі куплеты, жанравыя сатырычныя інтэрмедыі для франтавой аўдыторыі. Л.Аляксандроўская, І.Балоцін, Р.Млодэк, А.Мікалаева, С.Дрэчын таемнымі ляснымі сцежкамі дабіраліся да лініі фронту, да партызанаў. Вайна дыктавала новыя загады, але не змагла прымусіць замаўчаць сэрца і звонкі голас вялікага народа.

Першы пасляваенны канцэртны сезон адкрыўся 21 верасня 1946. За пультам стаяла незабыўна экспрэсіўная, незвычайная, тэмпераментная Таццяна Каламійцава. З фронту, з эвакуацыі вярталіся музыканты. Хтосьці і не вярнуўся. Зноўку збіралася філарманічная бібліятэка, беражліва сабраная да вайны і страчаная падчас акупацыі. Зноўку ствараўся цымбальны аркестр: І.Жыновіч, мастацкі кіраўнік аркестра, заняўся рэканструкцыяй народных цымбалаў, жадаючы пашырыць канцэртны дыяпазон свайго аркестра, адкрыў класы цымбалаў у кансерваторыі, зрабіў нямала аранжыровак аркестравых твораў.

У наш час кожны канцэртны сезон мае сваю асаблівасць і сваё аблічча. Аднак, нязменнымі застаюцца прыярытэты: сур'ёзная музыка, асветніцкая дзейнасць, адраджэнне культурных традыцый, выкананне твораў розных стылявых напрамкаў і нацыянальных кампазітарскіх школ. Гэта заўсёды было галоўным для розных пакаленняў музыкантаў і арганізатараў канцэртнай дзейнасці - В.Дуброўскага, Я.Цікоцкага, В.Катаева, Ю.Яфімава, А.Багатырова, Г.Загародняга, Н.Шаўчука, В.Буконя, В.Ратабыльскага. Пасля таго, як у Мінску пабудавалі будынак філармоніі з залай на 930 месцаў, з'явілася магчымасць істотна павялічыць колькасць канцэртаў, пашырыць іх тэматыку.

Урачыстае адкрыццё канцэртнай залы сучаснай філармоніі адбылося ў красавіку 1963 года. Значна пазней прагучаў першы арганны канцэрт, які адкрыў новую старонку ў гісторыі арганнага выканальніцтва ў Беларусі. Дэбют Мінскага камернага аркестра, з'яўленне ансамбля старадаўняй музыкі “Кантабіле”, фальклорна-харэаграфічных ансамбляў “Харошкі” і “Купалінка” ўпрыгожылі і патрэслі культурнае асяроддзе рэспублікі. А “Мінская вясна” і “Беларуская музычная восень” - фестывалі, якія штогод узбагачаюць рэпертуарны кантэкст філарманічнаага жыцця, - сталі кульмінацыяй канцэртнага сезона краіны.

“Найноўшая” гісторыя беларускай філармоніі пазначана яе капітальнай рэканструкцыяй ў 2004 годзе. Работы праводзіліся за кошт сродкаў рэспубліканскага бюджэту. Ад ранейшай філармоніі застаўся толькі падмурак будынка. Інтэр'ер філармоніі адпавядае самым сучасным стандартам і тэхналогіям. Паляпшэнне якасці гучання запатрабавала скарачэння колькасці месцаў у зале. Цяпер, замест ранейшых 930, ён разлічаны на 690 месцаў. Разам з гэтым у будынку філармоніі была адкрыта іншая, Малая зала на 190 месцаў, якая носіць імя Рыгора Шырмы.

Belarusian State Philharmonic Society

Um það bil

Árstíðir

Næstu sýningar

Valin frammistöðumyndbönd

Stofnanir viðvera á netinu

Staðir

Kannaðu meira um Belarusian State Philharmonic Society