Name: Carpe diem. Zakończenie sezonu NFM Filharmonii Wrocławskiej
Start: 2024-06-14T00:00:00.000Z
End: 2024-06-14T00:00:00.000Z
Location: NFM (Narodowe Forum Muzyki)

Organization

Conductor

Jacek Kaspszyk

Orchestra

NFM Filharmonia Wrocławska

National Forum of Music

Soprano

Aleksandra Kubas-Kruk

Voice

Carpe diem. Zakończenie sezonu NFM Filharmonii Wrocławskiej

Wrocław

Poland

NFM (Narodowe Forum Muzyki)

Sala Główna

Carpe diem. Zakończenie sezonu NFM Filharmonii Wrocławskiej: Symphony No. 3 in D Major, D 200 Franz Schubert (+1 More)

Public

Sinfonie No. 3 in D-Dur D 200

Symphony 4

Approved

Ostatni w tym sezonie artystycznym koncert NFM Filharmonii Wrocławskiej poprowadzi maestro Jacek Kaspszyk – wybitny dyrygent, szczególnie ceniony za interpretacje muzyki późnoromantycznej. Pod jego batutą zabrzmią dwa utwory austriackich kompozytorów związanych z Wiedniem – Franza Schuberta i Gustava Mahlera.

Koncert otworzy III Symfonia D-dur Franza Schuberta. Dzieło to powstało w okresie, w którym kompozytor był jeszcze zapatrzony w klasyczne wzorce. Jest pełne wdzięku, pogody, pokazuje też znakomite opanowanie warsztatu i wielką inwencję melodyczną młodego artysty, który ukończył je krótko po osiemnastych urodzinach, w lipcu 1815 roku. Odnaleźć tu można zarówno wpływy twórczości Josepha Haydna jak i Gioacchina Rossiniego, co szczególnie mocno odczuwalne jest w finale, będącym stylizacją śmiałego i pełnego temperamentu włoskiego tańca.

Drugą część koncertu wypełni ukończona w 1900 roku IV Symfonia G-dur Gustava Mahlera. To dzieło pełne paradoksów. Z jednej strony jest lekkie, słoneczne, przepełnione radością, nawiązujące do stylu klasycznych symfonii Wolfganga Amadeusa Mozarta i Josepha Haydna. Z drugiej zaś strony kompozytor podejmuje w nim tematykę życia po śmierci, którą jednak rozpatruje z perspektywy dziecka. Stąd też mnogość rozmaitych muzycznych symboli. Płynny tok narracji w pierwszym ogniwie przerywa potężna kulminacja, zawierająca fanfarę trąbki, wykorzystaną później przez Mahlera w marszu żałobnym w V Symfonii, a także uderzenie tam-tamu symbolizujące śmierć i grozę Ogniwo drugie to danse macabre, w którym solo przestrojonych o pół tonu do góry skrzypiec wyobraża grającą na tym instrumencie śmierć. Śpiewną i pogodną część trzecią wieńczy potężna kulminacja, w której komentatorzy widzą obraz otwierających się bram raju. Za taką interpretacją przemawia fakt, że Mahler cytuje w tym miejscu motyw wieczności ze swojej II Symfonii. Finał nosi tytuł Niebiańskie życie. Jest to pieśń z solo sopranu z tekstem zaczerpniętym ze zbioru Czarodziejski róg chłopca. Także ten obrazek pełen jest sprzeczności. Z jednej strony przestawia radosną niebiańską ucztę, jednak okupiona ona jest cierpieniem zwierząt. W pewnym momencie waltornia imituje nawet porykiwania prowadzonego na rzeź wołu. Podejmująca tematykę przemijania symfonia Mahlera wydaje się idealnie współgrać ze słowami pieśni Horacego: „Chwytaj dzień, bo przecież nikt się nie dowie, jaką nam przyszłość zgotują bogowie…”. Czyż nie dotyczy to życia każdego z nas?

polski

The last concert of the NFM Wrocław Philharmonic in this artistic season will be conducted by maestro Jacek Kaspszyk – an outstanding conductor, especially appreciated for his interpretations of late-Romantic music. Two works by Austrian composers connected with Vienna will be performed under his baton - Franz Schubert and Gustav Mahler.

The concert will open with Franz Schubert's Symphony No. 3 in D major . This work was created in the period when the composer was still fixated on classical patterns. It is graceful, serene, and shows the excellent mastery of the technique and the great melodic inventiveness of the young artist, who completed it shortly after his eighteenth birthday, in July 1815. You can find here the influences of both Joseph Haydn and Gioacchino Rossini, which is particularly noticeable in the finale, which is a stylization of a bold and temperamental Italian dance.

The second part of the concert will be filled with Symphony No. 4 in G major by Gustav Mahler , completed in 1900 . It is a work full of paradoxes. On the one hand, it is light, sunny, full of joy, referring to the style of classical symphonies by Wolfgang Amadeus Mozart and Joseph Haydn. On the other hand, the composer takes up the subject of life after death, but considers it from the perspective of a child. Hence the multitude of various musical symbols. The fluid flow of the narrative in the first link is interrupted by a powerful climax featuring a trumpet fanfare, later used by Mahler in his funeral march in the Fifth Symphony , as well as a tom-tam blow symbolizing death and horror. The second link is the danse macabre, in which the solo of the violins tuned up by a semitone represents death playing on this instrument. The singing and cheerful third part is crowned with a powerful climax, in which the commentators see the image of the gates of paradise opening. This interpretation is supported by the fact that Mahler quotes the theme of eternity from his Second Symphony at this point . The finale is titled Heavenly Life . It is a song with a soprano solo with text taken from the collection The Magic Horn of a Boy. This picture is also full of contradictions. On the one hand, it presents a joyful heavenly feast, but it is paid for by the suffering of animals. At one point, the horn even imitates the braying of an ox being led to slaughter. Mahler's symphony, dealing with the theme of passing, seems to harmonize perfectly with the words of Horace's song: "Seize the day, because no one will know what future the gods have in store for us...". Doesn't that apply to everyone's life?

English

Krediti ta' prestazzjoni (Il-Kast & l-Ekwipaġġ )

Ensemble