Organization

Śpiewak

Tenor

Janusz Ratajczak

Eisenstein

Andrzej Kostrzewski

Sopran

Gabriela Kamińska

Rozalinda

Baryton

Janusz Żak

Frank

Bartłomiej Tomaka

Mezzosopran

Małgorzata Ratajczak

Książę Orłowski

Dorota Sobczak

Darina Gapicz

Szymon Rona

Alfred

Krzysztof Zimny

Łukasz Ratajczak

Bartłomiej Kłos

Doktor Falke

Kamil Pekala

Jakub Zarębski

Blind

Marta Ustyniak-Babińska

Adela

Hanna Okońska

Maria Rozynek-Banaszak

Krystyna Nowak

Julia Pruszak

Spoken

Ryszard Smęda

Frosch

Reżyseria

Grzegorz Boniecki

Dyrygent

Maciej Figas

Choreografia

Teresa Kujawa

Przygotowanie chóru

Wierzchoń Henryk

Katarzyna Nowak-Stańczyk

Sławomir Kowalewski

Opera Nova w Bydgoszczy

Others

polski

Die Fledermaus -  (Zemsta nietoperza)

Bydgoszcz

Polska

Opera Nova

Duza Sala Widowiskowa

Die Fledermaus Strauss II,J

Public

Zemsta nietoperza

Approved

Let's decipher the title bat: at the beginning of the 19th century, masquerades were very popular. Two heroes of Strauss operetta went to a masquerade ball: Eisenstein dressed as a butterfly, Falke - as a bat. The next day, Falke (after drinking the right amount of champagne) woke up under a tree in the park, where he was left by the light-hearted Eisenstein. Poor Falke had to wander home, followed by the taunts of passersby mocking the bat in broad daylight. He swore to take revenge on the prankster. And here begins the action of "Bat's Revenge"

Strauss's "Revenge of the Bat" is considered a model operetta for its genre and contains at least two components that make it a masterpiece. First of all - great music: waltzes, polkas and arias, which singers tremble at because they require a great range of voices. It is from this operetta that, among others, the famous "Rozalinda's czardasz", Adela's aria "with a laugh" and a wonderful overture that makes you dance. Secondly - a witty and intriguing libretto, combining the Parisian frivolity of the literary prototype, a graceful and elegant lounge comedy and a Viennese slapstick. The genius of Strauss combined it harmoniously, weaving the scene of the ball at Prince Gigi's in Act II.

English

Rozszyfrujmy tytułowego nietoperza: w początkach XIX wieku ogromną popularnością cieszyły się maskarady. Dwaj bohaterowie straussowskiej operetki wybrali się na bal maskowy: Eisenstein przebrany za motyla, Falke - za nietoperza. Nazajutrz Falke (po wypiciu słusznych ilości szampana) obudził się pod drzewem w parku, gdzie zostawił go lekkoduch Eisenstein. Biedny Falke musiał wędrować do domu odprowadzany docinkami przechodniów kpiących z nietoperza w biały dzień. Poprzysiągł, że weźmie odwet na dowcipnisiu. I tu zaczyna się akcja „Zemsty nietoperza”

„Zemsta nietoperza” Straussa uchodzi za operetkę wzorcową dla swego gatunku i zawiera co najmniej dwa komponenty, które czynią z niej arcydzieło. Po pierwsze - wspaniałą muzykę: walce, polki i arie, przed którymi drżą śpiewacy, gdyż wymagają wielkiej rozpiętości głosu. To z tej operetki pochodzi m.in. słynny „czardasz Rozalindy”, aria Adeli „ze śmiechem” i cudowna uwertura, która wprost porywa do tańca. Po drugie - dowcipne i intrygujące libretto, łączące paryską frywolność literackiego pierwowzoru, pełną wdzięku i elegancji komedię salonową i wiedeńską krotochwilę. Geniusz Straussa połączył to harmonijnie, wplatając do II aktu scenę balu u księcia Gigi.

Udział w spektaklu (Obsada & realizacja )

Obsada

Załoga