Name: Koncert symfoniczny
Start: 2022-02-11T00:00:00.000Z
End: 2022-02-12T00:00:00.000Z
Location: Filharmonia Narodowa

Admin

Warsaw Philharmonic

Conductor

Daniel Raiskin

Orchestra

Instrumentalist

Xavier de Maistre

Harp

Koncert symfoniczny

Warsaw

Poland

Filharmonia Narodowa

Sala Koncertowa

Koncert symfoniczny: Má Vlast Smetana (+2 More)

Public

My Fatherland

Concerto for Harp

Symphony No. 7 in D minor Op. 70

Larissa Andrea Pereira

Approved

Czy wiecie dla kogo VII Symfonia d-moll Antonína Dvořáka była ulubioną symfonią? Lub w jakim stylu tworzył Aleksander Mosołow? Dowiecie się tego z naszej filmowej zapowiedzi koncertów 11 i 12 lutego i oryginalnego zaproszenia, które nagrał dla Was Maestro Daniel Raiskin.
więcej o programie: https://bit.ly/3oDcdg9
Na koncerty zaprasza firma Tavex - Sponsor Roku Filharmonii Narodowej.

Bedřich Smetana’s Má vlast is a series of six symphonic miniatures, each of which refers to a selected place or event in Czech history or to various Czech legends. They delight the listener with their beautiful melodies, colourful orchestration and evocative, illustrative character. Particularly popular is the second movement – Vlatava. Its majestic main subject is preceded by one of the most charming symphonic episodes – an introduction featuring exquisite solos of flutes and clarinets that symbolise the intertwining of the two streams that are the source of the great river. Alexander Mosolov was a tragic figure – an extremely ambitious and talented composer broken by a dreary and oppressive system. His Iron Foundry – a fragment of a ballet that he never completed – was to become a symbol of modernist Soviet music, which, despite its ideological message, could still be governed by autonomous laws. Soon, its author was sent to a gulag. Although he survived this traumatic experience, he had to modify his approach in line with the aesthetical precepts of the communist regime. His melodious Concerto for Harp and Orchestra (1939), which features an interesting harmony and texture, has a wonderful post-Romantic allure. And yet it is a rather regressive piece, in a style reminiscent of Mosolov’s mentor – Reinhold Glière. Antonín Dvořák’s Symphony No. 7 was commissioned by the Royal Philharmonic Society in London (1885), where the Czech composer had already made a name for himself. Imbued with heroic and elegiac moods, the first movement bears the note “from sorrowful years”, which could have been a reference to the recent death of his mother as well as to the plight of the Czech nation, which was becoming increasingly vocal in its aspirations for independence from the yoke of Austrian rule. The national element comes to the fore most explicitly in the finale, the drama of which can be perceived as an allegory of struggle. In the opinion of some commentators, the Seventh is Dvořák’s best piece in this genre, one that most fully reflects his orchestral artistry and the individual features of his style. Although it was the Ninth Symphony “From the New World” that ultimately won him public acclaim, the Seventh has firmly entrenched itself as part of the canon of neo-Romantic symphonic music since its premiere.

English

Moja ojczyzna — Má vlast Bedřicha Smetany to cykl sześciu symfonicznych miniatur, z których każda nawiązuje do wybranego miejsca lub epizodu z dziejów Czech i do czeskich legend. Zachwycają urodą melodii, barwnością orkiestracji i sugestywną ilustracyjnością. Szczególnie popularna jest część 2. — Wełtawa; jej majestatyczny temat główny poprzedza jeden z najbardziej urzekających symfonicznych epizodów — wstęp z cudownymi solowymi partiami fletów i klarnetów, symbolizującymi splatanie się strumieni, z których narodzi się wielka rzeka.

Aleksander Mosołow to postać tragiczna – był kompozytorem o wielkich ambicjach i talencie, który został złamany przez ponury, opresyjny system. Jego Odlewnia stali – fragment zarzuconego baletu – miała stać się symbolem modernistycznej muzyki radzieckiej, która – mimo ideologicznego przesłania – mogła jeszcze rządzić się autonomicznymi prawami. Wkrótce autor trafił do gułagu; chociaż go przeżył, musiał odmienić swą twórczość w kierunku estetyki akceptowalnej przez politycznych decydentów. Melodyjny, ciekawy harmonicznie i fakturalnie Koncert na harfę (1939) zachwyca swym postromantycznym powabem, ale jest utworem raczej regresywnym, utrzymanym w stylu przypominającym sztukę Reinholda Glière’a, mistrza Mosołowa.

VII Symfonia Antonína Dvořáka powstała na zamówienie Royal Philharmonic Society (1885) w Londynie, gdzie wysoko ceniono czeskiego kompozytora. Przepojona nastrojami heroicznymi i elegijnymi część I została opatrzona uwagą „Ze smutnych lat”, co mogło nawiązywać do niedawnej śmierci matki, ale także do niedoli narodu czeskiego, coraz silniej akcentującego swe niepodległościowe aspiracje, tłumione przez austriackich zaborców. Element narodowy dochodzi do głosu najpełniej w części finałowej, której dramatyzm postrzegać można jako alegorię walki. W opinii niektórych komentatorów Siódma uchodzi wręcz za najlepsze dzieło Dvořáka tego gatunku, najpełniej oddające jego orkiestrowy kunszt i indywidualne rysy stylu. Choć ostatecznie większą popularność zdobyła Dziewiąta („Z Nowego Świata”), to Siódma należy od chwili premiery do kanonu neoromantycznej symfoniki.

polski

Koncert symfoniczny by Smetana, Mosolov, Alexander, Dvořák, Minn (2022/2022), Surmast Direttur Daniel Raiskin, Filharmonia Narodowa, Warsaw, Poland

Krediti ta' prestazzjoni (Il-Kast & l-Ekwipaġġ )

Ensemble

Programm, Dwar & Sinossi

Vidjows

Ritratti

Aktar qari

Dati u Postijiet ta' Prestazzjoni

Postijiet