Name: L'italiana in Algeri
Start: 2023-12-05T00:00:00.000Z
End: 2023-12-26T00:00:00.000Z
Location: Astana Opera

Organization

Admin

Astana Opera

Режиссер-постановщик

Yerenbak Toikenov

Дирижер

Ruslan Baimurzin

Хормейстер

Yerzhan Dautov

Художник по костюмам

Manana Gunia

Художник по свету

Karim Ramash

Видеодизайнер

Azamat Kuttyguzhin

Бас

Yerzhan Saipov

Мустафа

Shyngys Rasylkhan

Меццо-сопрано

Tatyana Vitsinskaya

Изабелла

Saltanat Muratbekova

Тенор

Alikhan Zeinolla

Линдоро

Narul Toikenov

Сопрано

Guldana Aldadossova

Эльвира

Aizada Kaponova

Aigerim Amanzholova

Зульма

Yelena Ganzha

Баритон

Azat Malik

Таддео

Dinmukhamed Koshkinbayev

Али

Altynbek Abhilda

Orchestra

Astana Opera Symphony Orchestra

Others

Astana Opera Chorus

итальянский

L'italiana in Algeri -  (Итальянка в Алжире)

Нур-Султан

Казахстан

Main stage

L'italiana in Algeri Rossini

Public

Итальянка в Алжире

Samabedona Majumder

казахский

русский

Одобрено

Двадцатилетнему Джоаккино Россини (1792–1868), ставшему знаменитым после небывалого успеха десятой по счету оперы-seria «Танкред», импресарио Театра Сан-Бенедетто предлагает контракт на оперу-буффа. Композитор выбирает «Итальянку в Алжире». Ее сюжет связывают с турецкой легендой о Роксолане. Пятнадцатилетняя итальянка в 1520 году была похищена корсарами, привезена в гарем султана Сулеймана и вскоре обрела над ним неограниченную власть. Либретто «Итальянки в Алжире» было написано в 1808 году историком, и политическим деятелем Анджело Анелли (1761–1820).

«Итальянка в Алжире» была написана Россини за 23 дня, поставлена в венецианском Театре Сан-Бенедетто 22 мая 1813 года и уже на премьере очаровала публику. Особенно понравились дуэт Мустафы и Линдора и финал I акта, комический терцет «Паппатачи!» и героическая ария Изабеллы о родине из II акта. Она вызвала взрыв патриотических чувств у итальянцев, мечтавших об объединении и возрождении угнетенной чужеземцами родины.

«Итальянка в Алжире» – первая крупная опера-буффа Россини, «высшее достижение жанра буффа», по мнению Стендаля. Большие ансамбли не только, как обычно, венчают оба акта, но и неоднократно объединяют героев по ходу действия. Нередко в них использованы танцевальные ритмы и комические звукоподражания. Важное место занимают хоровые эпизоды, ранее жанру буффа не свойственные. В сцене побега они приобретают совсем необычный – воинственный, героический – характер.

Увертюра обрела популярность на концертной эстраде, благодаря неподражаемому юмору, живости, увлекательности сменяющих друг друга тем.

В постановке театра «Астана Опера» действие происходит в условной восточной стране в начале ХХI века.

Саны бойынша оныншы «Танкред» seria-операсының бұрын-соңды болып көрмеген табысынан кейін жиырма жасында даңқы шыққан Джоаккино Россиниге (1792–1868) Сан-Бенедетто театрының импресариосы опера-буффа жазуға келісімшарт жасасуды ұсынады. Композитордың таңдауы «Алжирдегі италиялық қызға» түседі. Оның оқиға желісін Роксолана туралы түрік аңызымен байланыстырады. Он бес жастағы италиялық қызды 1520 жылы теңіз қарақшылары ұрлап әкетіп, сұлтан Сүлейменнің гареміне әкеледі, көп ұзамай ол сол жердің билігін өз қолына алады. «Алжирдегі италиялық қыз» либреттосын 1808 жылы тарихшы әрі саяси қайраткер Анджело Анелли (1761–1820) жазған. «Алжирдегі италиялық қызды» Россини 23 күн ішінде жазып шығып, венециялық Сан-Бенедетто театрында 1813 жылғы 22 мамырда қойылды, сөйтіп премьерасында-ақ көрермен қауымның көңілінен орын алған. Әсіресе ең қатты ұнағаны Мұстафа мен Линдороның дуэті және І бөлімнің финалы, «Паппатачи!» күлдіргі терцеті мен Изабелланың ІІ бөлімдегі отан туралы қаһармандық ариясы. Ол бірігуді көксеп, жат жұрттың қанауына түскен отанының қайта өркендеуін мұрат еткен италиялықтардың патриоттық сезімдерін тудырды.

«Алжирдегі италиялық қыз» – Россинидің алғашқы ірі опера-буффасы, Стендальдің пікірінше, «буффа жанрының зор жетістігі». Үлкен ансамбльдер екі бөлімді тамамдап қана қоймайды, сонымен бірге оқиғаның барысы бойынша бірнеше мәрте кейіпкерлердің басын қосады. Оларда би ырғақтары мен күлдіргі дыбыс еліктеулері жиі қолданылған. Бұрын буффа жанрына тән болмаған хор эпизодтары ерекше орын алады. Қашу көрінісінде олар әдеттен тыс – жауынгерлік, қаһармандық сипатқа ие болады.

Увертюра теңдессіз әзіл-оспақ, ауысып отыратын тақырыптардың шапшаңдығы, еліктіргіштігінің арқасында концерттік эстрадада танымалдыққа ие болды.

«Астана Опера» театрының қойылымында оқиға ХХІ ғасыр басындағы шығыс елінде өрбиді.

қазақ тілі

Twenty-year-old Gioachino Rossini (1792-1868), who had become famous after the unprecedented success of his tenth opera, Tancredi, was offered a contract for a buffa opera by the impresario of the Teatro San Benedetto. The composer opted for L'italiana in Algeri. Its plot is linked with the Turkish legend of Roxelana. In 1520 the fifteen-year-old Italian was abducted by corsairs and taken to Sultan Suleiman’s harem and soon gained unrestricted power over him. The libretto of L'italiana in Algeri was written in 1808 by the historian and politician Angelo Anelli (1761-1820).

Rossini wrote L'italiana in Algeri in 23 days. It was performed at the Teatro San Benedetto in Venice on 22 May 1813, and it enchanted the audience right away. It was especially admired for the duet of Mustafà and Lindoro and the finale of Act 1, the comic terzetto Pappataci! and Isabella’s heroic aria about the motherland from Act 2. It caused an explosion of patriotic feelings among Italians, who dreamed of the unification and revival of their oppressed homeland.

L'italiana in Algeri – Rossini’s first major buffa opera, “the supreme achievement of the buffa genre” according to Stendhal. As is customary, both acts are crowned by massive ensembles, which also serve to repeatedly bring the protagonists together throughout the action. They frequently employ comedic sonorities and dance rhythms. Choral episodes, which were formerly uncommon for the buffa genre, now hold a prominent position. They adopt a wholly unusual, combative, and heroic character in the escape scene.

The overture has become well-known on the concert stage thanks to its inimitable humour, vibrancy and captivating succession of themes.

The Astana Opera’s production takes place in an imaginary Eastern country at the beginning of the 21st century.

English

Участие в выступлениях (Исполнители и постановщики )

Исполнители

Постановочная труппа

Ансамбль