Organization

Admin

Opera Wrocławska

Opera

Mezzo-soprano (+3)

Dorota Dutkowska

Kate Pinkerton

Basse (+4)

Marek Klimczak

Le commissaire Impérial

Basse (+3)

Andrzej Zborowski

L'officier d'État-civil

La mère de Cio-Cio-San

Soprano

Katarzyna Słowińska

La tante

Soprano (+2)

Ewa Wadyńska-Wąsikiewicz

La cousine

Direction d'orchestre

Direction d'orchestre (+1)

Daniel Smith

Mise en scène

Mise en scène (+4)

Giancarlo Del Monaco

Costumes

Décors (+1)

William Orlandi

Décors

Lumières

Lumières (+2)

Wolfgang von Zoubek

Orchestra

Orkiestra Opery Wrocławskiej

Baryton (+1)

Aliaksandr Bardasau

Yakusidé

Baryton (+5)

Łukasz Rosiak

Le Prince Yamadori

Ténor (+1)

Paweł Skałuba

B.F. Pinkerton

Ténor (+7)

Aleksander Zuchowicz

Goro

Basse (+5)

Jakub Michalski

Lo zio Bonzo (Le Bonze)

Barbara Bagińska

Suzuki

Baryton (+9)

Jacek Jaskuła

Sharpless

Monika Radecka

Cio-Cio-San

Mezzo-soprano (+4)

Jadwiga Postrożna

Baryton (+2)

Łukasz Motkowicz

Dominik Sutowicz

Ténor (+5)

Edward Kulczyk

Baryton (+6)

Tomasz Rudnicki

Soprano (+1)

Diana Lamar

Baryton (+3)

Tomasz Lykowski

Opera Madame Butterfly została wystawiona po raz pierwszy w mediolańskiej La Scali 17 lutego 1904 roku, ponosząc w zasadzie klęskę. Powody „największego fiaska w karierze Pucciniego” (Piotr Kamiński, Tysiąc i jedna opera) wiązały się z niezbyt szczęśliwą, pierwotną koncepcją dzieła, która zakładała podział na dwa akty. Po niepowodzeniu kompozytor zmienił koncepcję, dokonał przeróbek utworu, zdecydował się na budowę trzyaktową, ponadto nieco skrócił całość, dodał także nową arię. Na ponowną premierę wybrano tym razem teatr w Brescii, gdzie już 28 maja tego samego 1904 roku przeredagowana opera odniosła wielki triumf, trwający nieprzerwanie do dzisiaj. Opowieść o miłości młodziutkiej gejszy do amerykańskiego oficera pokochały pokolenia widzów i słuchaczy.

Inspiracją dla Pucciniego stała się sztuka Madam Butterfly Davida Belasco, którą kompozytor obejrzał w Londynie. Dużą rolę, oprócz interesującego wątku miłosnego, odegrał tu też oczywiście aspekt japoński, który dawał ożywczy powiew egzotyki. Puccini postarał się o określone nawiązania do tradycji japońskiej, subtelnie posługując się m.in. skalą pentatoniczną. Tytułowa bohaterka uosabia szczerą miłość, małżeństwo z Pinkertonem traktując poważnie. Amerykański porucznik Pinkerton okazuje się cynicznym i nieodpowiedzialnym mężczyzną, dla którego to „małżeństwo” ma być tylko pretekstem do uwiedzenia młodej Japonki. Od egoistycznego stanowiska Pinkertona dystansuje się amerykański konsul Sharpless, nikt ani nic nie zdoła jednak zapobiec zbliżającej się tragedii. To subtelna i wierna Cio-Cio-San (Butterfly) zgodnie ze swoim losem i z japońską, honorową tradycją zapłaci najwyższą cenę za bezduszny kaprys Amerykanina.

(Artur Bielecki, Śmiertelnie gorzki romans z Kraju Kwitnącej Wiśni, Opera Wrocławska 2015)

Photos