Name: Ouvertures-suites Chamber Concert
Start: 2023-12-01T00:00:00.000Z
End: 2023-12-01T00:00:00.000Z
Location: Muzeum Łazienki Królewskie

Organization

Admin

Polska Opera Królewska

Direction d'orchestre

Krzysztof Garstka

Others

Zespół Instrumentów Dawnych Polskiej Opery Królewskiej Capella Regia Polona

Ouvertures-suites / Chamber Concert

Varsovie

Pologne

Muzeum Łazienki Królewskie

Pałac na Wyspie

Public

Private

Ouverture-Suite in G minor

Ouverture-Suite in G major

Ouverture-Suite in E minor

Ouverture-Suite in D major

Sushant Karmakar

Valide

W niektórych regionach XVIII-wiecznych Niemiec nazwisko Bach nie tylko jednoznacznie kojarzyło się z profesją muzyczną, ale wręcz było stosowane jako synonim słowa muzyk. Wśród utalentowanych przedstawicieli rodu wymienionych przez słynnego Johanna Sebastiana w rodzinnej genealogii, Johann Bernhard Bach (1676-1749) znalazł swoje miejsce pod numerem 18. Daleki krewny lipskiego kantora w 1695 roku objął posadę organisty w Erfurcie, w 1699 przeniósł się do Magdeburga, by od 1703 już na stałe osiąść w Eisenach. Tam kontynuował działalność organistowską, a także zyskał uznanie jako nadworny klawesynista, a od 1712 kierownik kapeli przejętej od Telemanna.

Doświadczenia nabyte w orkiestrze oraz wykonywany repertuar z pewnością odbiły się na jego stylu kompozytorskim. Choć do dziś zachowało się jedynie kilkanaście utworów, to już na podstawie tej niewielkiej próbki można rozpoznać oryginalny język kompozytorski Johanna Bernharda. W sposób szczególny wyróżniają się suity orkiestrowe – zgodnie z niemiecką tradycją (wywiedzioną w tym przypadku z muzyki francuskiej) – nazywane uwerturami. W dość swobodnie ułożonym szeregu krótkich części większość fragmentów utrzymanych jest w charakterze tańców (np. Gavotte, Sarabande, Menuet, Bourrée) lub obrazuje silne emocje (np. La Joye – radość, Les Plaisirs – przyjemności). O świetności kompozycji niech świadczy fakt, że szybko dotarły do Lipska i zostały włączone przez Johanna Sebastiana do repertuaru tamtejszego Collegium Musicum.

polski

In some regions of 18th-century Germany, the last name Bach was not only unequivocally associated with the musical profession, but was even used as a synonym for the word musician. Among the talented representatives of the dynasty enumerated by the famous Johann Sebastian in the family genealogy, Johann Bernhard Bach (1676-1749) found his place at number 18. A distant relative of the Leipzig cantor, he took up the position of organist in Erfurt in 1695, then moved to Magdeburg in 1699, before settling permanently in Eisenach in 1703. There, he continued his work as an organist and also gained recognition as the court harpsichordist, and, from 1712, as the kapellmeister of the ensemble taken over from Telemann.

The experience gained while working with the orchestra and the repertoire performed certainly influenced his compositional style. Although only about a dozen pieces have survived to this day, Johann Berhard’s original compositional language can already be recognized based on this small sample. What stands out in particular are the orchestral suites – written in the German tradition (derived, in this case, from French music) – called overtures. In a quite freely arranged series of short movements, most of the fragments are dance forms (e.g. Gavotte, Sarabande, Minuet, Bourrée) or depict strong emotions (e.g. La Joye – joy, Les Plaisirs – pleasures). The fact that the overtures quickly reached Leipzig and were included by Johann Sebastian in the repertoire of the local Collegium Musicum attests to the greatness of these compositions.

English

Crédits de représentation (Distribution et équipe de production )