Name: Romeo i Julia (Wersja koncertowa)
Start: 2025-05-16T00:00:00.000Z
End: 2025-05-18T00:00:00.000Z
Location: Teatr Wielki - Opera Narodowa

Organization

Admin

Teatr Wielki - Opera Narodowa

Director(a) orquestal

Patrick Fournillier

Bajo

Rafał Siwek

Fray Lorenzo

Orchestra

Orkiestra Teatru Wielkiego w Poznaniu

Others

chór Teatru Wielkiego w Poznaniu

francés

Romeo i Julia (Wersja koncertowa)

Varsovia

Polonia

Sala Moniuszki

Public

Opera in concert

Ópera

Romeo y Julieta

Damián Romagnoli

polaco

Válido

Historia legendarnych kochanków z Werony inspirowała wielu kompozytorów muzyki poważnej. Utwory wykorzystujące motyw Romea i Julii pisali m.in. Hector Berlioz i Piotr Czajkowski. W XX wieku balet na podstawie Szekspira stworzył Sergiej Prokofiew, musical West Side Story Leonarda Bernsteina także przetwarza znany wątek tragicznej miłości. W XIX wieku opowieścią o zwaśnionych rodach zafascynował się Vincenzo Bellini. Jego opera I Capuleti e i Montecchi ustępuje popularnością innemu utworowi – Romeo i Julii Charlesʼa Gounoda.

Dzieło zostało wystawione po raz pierwszy w Paryżu w 1867 roku i było jednym z największych sukcesów w karierze kompozytora. Pięcioaktowe libretto Julesʼa Barbiera i Michela Carrégo dość wiernie podąża za wydarzeniami przedstawionymi u Szekspira, niejednokrotnie pojawiają się w nim dokładne cytaty z jego dramatu.

Burzliwa uwertura z częścią fugowaną wprowadza atmosferę napięcia, prolog zaś dopowiada historię konfliktu obu rodzin. Introdukcja z chórem przenosi nas na bal w rezydencji Kapuletów. Na przyjęcie przybywa także zamaskowany Romeo z dwoma innymi Montekimi. Ma on złe przeczucia, deprecjonuje je jednak Merkucjo, Julia, która ma poślubić Parysa, lekko traktuje życie i twierdzi, że nie jest zainteresowana małżeństwem. Trafia jednak na odpowiednią osobę i zakochuje się z wzajemnością od pierwszego wejrzenia. Dopiero po tym pierwszym zauroczeniu okazuje się kim są naprawdę kochankowie. Romeo musi uciekać z przyjęcia. Para spotyka się następnie w ogrodzie. Romantyczna scena przerwana zostaje przez komediowe interludium skupione na poszukiwania intruza, zakończona jest jednak wspólnym wyznaniem miłości. Kochankowie udają się do brata Laurentego, który błogosławi ich związek, mając nadzieję na zażegnanie sporów. Atmosfera gęstnieje, dochodzi do pojedynku między Tybaltem a Merkucjem. Romeo próbuje rozładować napięcie, w międzyczasie jednak Merkucjo dostaje śmiertelny cios od Tybalta. Romeo w odwecie zabija agresora, przez co zostaje wygnany z Werony. Kochankowie muszą się rozstać, ojciec Julii przymuszą ją zaś do małżeństwa z niechcianym zalotnikiem. Zrozpaczona dziewczyna wraz z bratem Laurentym układają ryzykowny plan. W drodze do ołtarza Julia pada na ziemię. Wszyscy myślą, że umarła, choć to tylko środek nasenny. Zrozpaczony Romeo dociera do krypty, w której leży Julia i przekonany, że nie żyje, zażywa truciznę. Dziewczyna budzi się. Po początkowym stanie euforii, rozumie tragizm położenia i przebija się sztyletem. Oboje umierają w swoich ramionach, prosząc Boga o łaskę.

Opera Gounoda jest peanem na cześć miłości przekraczającej normy społeczne. Można w niej znaleźć aż cztery duety miłosne, będące właściwie monologami przekazywanymi dwoma uzupełniającymi się idealnie głosami, które oddają różne stadia związku Romea i Julii: od zauroczenia utrzymanego w rytmie menueta, przez narodziny miłości, zmysłowe wyznanie przed rozstaniem aż do wypełnionego rozpaczą finału. Przy okazji Gounod potrafi w solowych popisach precyzyjnie scharakteryzować bohaterów – nieskora do zamążpójścia Julię śpiewa arię utrzymaną w formie walca koloraturowego Je veux vivre. Romea poznajemy jako namiętnego kochanka w kawatynie Ah! lève-toi soleil!. W operze Gounoda widoczne jest tylko myślenie o detalu, lecz także całej dramaturgii utworu. Kompozytor wprowadza do niego fragmenty dla urozmaiceniu akcji, jak w przypadku ballady Merkucja o królowej Mab, potrafi uzyskać także mocne dramatyczne efekty, czego przykładem jest finał aktu III.

Wersję koncertową opery z udziałem wybitnych solistów poprowadzi Patrick Fourniller, dyrektor muzyczny TW-ON.

polski

The legendary story of the lovers of Verona has inspired many composers of classical music. Works that employ the motif of Romeo and Juliet can be found in the oeuvre of Hector Berlioz and Pyotr Tchaikovsky. In the 20th century Sergei Prokofiev composed a ballet based on the Shakespearian play, while Leonard Bernstein drew on it to write the musical West Side Story. In the 19th century the trope of feuding families fascinated Vincenzo Bellini. His opera I Capuleti e i Montecchi, however, did not prove as popular as yet another operatic take on teh story: Charles Gounod’s Romeo i Juliet.

Gounod’s opera originally opened in Paris in 1867 and was one of the greatest successes in the composer’s career. The five-act libretto penned by Jules Barbier and Michel Carré is mostly faithful to the Shakespeare play, sometimes to the point of including direct quotations from it.    

The tempestuous overture with a fugal part introduces the atmosphere of suspense, while the prologue sheds more light on the history of the tragic feud. The introduction provided by the chorus takes us to a ball at the Capulet residence. Romeo arrives at the party in disguise with two other members of the clan. He has bad feelings but is placated by Mercutio. Juliet, who is supposted to wed Paris, takes life lightly and claims that she does not want to be tied down by marriage. Yet, when she meets the right person, she falls in love at first sight. The lovers get to know their identities only after they develop feelings for each other. Romeo must flee the ball. The couple meets later in the garden. The romantic scene is interrupted by a comic interlude where Romeo and Juliet join forces to look for an intruder. Later, however, they confess their love for each other. They go to Friar Laurence, who blesses their union, hoping it would put all disagreements to rest. The atmosphere thickens: a duel takes place between Tybalt and Mercutio. Romeo tries to ease the tension, yet Mercutio receives a deadly strike from Tybalt. Romeo kills the aggressor in revenge and is banished from Verona in punishment. The lovers have to part their ways. Juliet’s father pressures her to marry the unwanted suitor. The desperate girl hatches a risky plot with Friar Laurence. On her way down the aisle, Juliet collapses to the ground. While everybody thinks she is dead, she is just under the influence of a strong sleep-inducing drug. Devastated Romeo comes to the crypt where Juliet’s body is put to rest. Convinced she is dead, he takes deadly poison. After the girl wakes up, she is euphoric at first. When she realises the tragedy at hand, she kills herself with a dagger. The two die in each other’s arms, asking God for mercy.

Gounod’s opera is a pean of praise for a love that overcomes social divisions. It features four love duets, or rather monologues delivered in two perfectly complementary voices, each capturing a different stage of Romeo and Juliet’s relationship: subtle and measured infatuation, birth of love, passionate confession preceding separation, and the heart-wrenching finale. Gounod skilfully portrays his characters through their solo performances: Juliet expresses her apprehensiveness about marriage through her coloratura waltz Je veux vivre, while passionate Romeo pours his heart into the cavatina Ah! lève-toi soleil!. While concentrating on details, Gounod does not lose sight of the work’s overall dramaturgy. He adds variety to the action with such fragments as Mercutio’s ballad about Queen Mab and powerful dramatic effects, for example in the finale of Act 3.

Patrick Fourniller, Music Director of the Polish National Opera, conducts a concert version of the opera featuring a prominent lineup of soloists.

English

Romeo i Julia (Wersja koncertowa) by Gounod, De (2025/2025), Director Patrick Fournillier, Teatr Wielki - Opera Narodowa, Varsovia, Polonia

Créditos de presentación (Elenco & Equipo )

Elenco

Ensamble

Programa, Acerca de & Sinopsis

Más información

Fechas y lugares de actuación

Lugares