The Duke Story by Ellington, D., Martinů, Šulhov, Poulenc, od (2022/2022)

Vandaag is een kruisbestuiving tussen kunstmuziek en jazz de normaalste zaak ter wereld, maar dat was in de eerste helft van de twintigste eeuw wel anders. De klassieke wereld vond jazz onconventioneel en keurde het genre af. Bovendien was er niet alleen afkeer voor de muziek zelf, maar ook voor het vermeende kwalijke milieu waaruit jazz voortkwam. Desondanks waren er klassieke componisten die een grote belangstelling voor het genre hadden. Op het programma staan composities van Bohuslav Martinů (Sextet, 1929), Erwin Schulhoff (Divertissement, 1927) en Francis Poulenc (Sextuor, 1931-1932). Deze drie werden zodanig door de jazz geïnspireerd dat bovengenoemde werken onmiskenbaar de stempel van de (Amerikaanse) jazz dragen. Als rode draad klinkt Duke Ellington (1899-1974). Edward Kennedy ‘Duke’ Ellington belichaamde jazz als geen ander. Hij maakte gedurende enkele decennia furore als pianist en bandleider en componeerde een omvangrijk oeuvre bijeen. In combinatie met de genoemde klassieke werken wordt een selectie van bekende en minder bekende tunes van Ellington bewerkt voor blazersensemble en piano. De Belgische componist Erik Desimpelaere liet zich inspireren door zowel de originele jazzband-sound als de meer contrapuntische schriftuur van de Europese stukken. Op die manier brengen we beide muzikale werelden bij elkaar tot een homogeen geheel.