Organization

Direction d'orchestre

Tomasz Tokarczyk

Mise en scène

Karolina Sofulak

Décors

Ilona Binarsch

Costumes

Chorégraphie

Monika Myśliwiec

Lumières

Kamil Lenda

Direction de choeur

Janusz Wierzgacz

Childrens choir master

Marek Kluza

Chanteur

Soprano

Agnieszka Kuk

La Princesse Turandot

Wioletta Chodowicz

Ténor

Piotr Kusiewicz

L'Empereur Altoum

Krzysztof Kozarek

Basse

Wołodymyr Pańkiw

Timur

Wojtek Gierlach

Katarzyna Oleś-Blacha

Liù

Iwona Socha

Tomasz Kuk

Calaf

Dominik Sutowicz

Baryton

Jacek Jaskuła

Ping

Patryk Wyborski

Jarosław Bielecki

Pang

Adrian Domarecki

Adam Sobierajski

Pong

Łukasz Gaj

Adam Szerszeń

Un mandarin

Michał Kutnik

Opera Krakowska

Turandot

Cracovie

Pologne

Main stage

Turandot Puccini

Public

Valide

description
A tale about a Chinese princess who orders, in cold blood, her suitors to be beheaded if they fail to guess her three riddles. Calaf, the son of a dethroned Tatar king, who has just arrived in Beijing and witnesses the cruel Turandot sentencing yet another of her victims - the Persian Prince - accepts the challenge. Ignoring the pleas of his father who is spending exile in the company of servant Liù, whom he just came across in a crowd awaiting the execution, Calaf solves the three riddles. Turandot despairs and refuses want to marry him. The offended Calaf, risking his life, says that if Turandot guesses his name by dawn, he will kill himself. Ruthless Turandot tortures Liù to find out the name of the prince, but the servant prefers to kill herself with a knife rather than to disclose the name of the man whom she secretly loves and to put his life at risk. Liù’s devotion and Calaf’s perseverance melt the icy heart of Turandot. At dawn, she announces that Calaf's name is Love.

Puccini started to work on “Turandot” in 1921. Larynx cancer halted the work on the score at the scene of Liù’s death. The opera, based on the deceased composer’s sketches, was finished by Franco Alfano, designated by Arturo Toscanini. The legendary director, during the world première of “Turandot” in La Scala in 1926, presented Puccini’s work without the ending, thus paying homage to the great composer. Alfano’s ending was played on the next day and even though the general opinion is that the task turned out to surpass his skills, it is used the most frequently by these who decide to stage “Turandot.”

“Turandot” is believed to be the indisputable masterpiece of the composer, far beyond the scores of “La Bohème”, “Tosca” and “Madama Butterfly.” “Puccini’s harmonic glossary,” claims Piotr Kamiński “has never been so bold and innovative, simultaneously hiding its bravery behind smooth naturalism which has been deceiving since the very beginning and is still enchanting, even for the most conservative listeners.”

“Turandot” also attracts by its interpretative potential. As any fairy tale or myth, it contains the secret of our life, conscious or subconscious, which we want to read. This story refers to the drama that has been taking place between man and woman for centuries. Thus, does Turandot, in her steely cruelty and murderous passion, reveal women's fears of becoming engaged in love, the heat of desire, the loss of independence and the sanctioning of subjugation to men in amorous fulfilment? Or is she the avenger of all females who for centuries were treated as mere sexual objects, the property of men, humiliated, raped, deprived of identity, and now they can reverse the order and smash the patriarchy with the executioner’s axe? Does Calaf, as a hero of every fairy tale, only want to overcome evil with love and drag Turandot to the “good side”? Or is he taking up the fight because overcoming such a dangerous opponent, especially a woman, would satisfy his manly vanity and ambition? By offering his life, does he want to be not a conqueror but a saviour, redeeming the sins of all men? However, what to do with Liù’s body, slurred over by the future lovers? Questions abound, along with potential answers.

How will “Turandot” be interpreted by Karolina Sofulak, who is preparing Puccini’s opera for our stage? The director debuted in Opera North, one of the most progressive opera institutions in the United Kingdom. She was the first Pole to win the international competition of opera directing, the European Opera Directing Prize in Zurich.  She often directs for the music stages of Europe. In Poland, Sofulak cooperated with the operas in Gdańsk, Poznań, Bytom and with the Kraków Opera Rara Festival, where she presented Dvořák’s “Vanda” in 2020 and in this year’s edition “The Golden Dragon” by Peter Eötvös, a story about the drama of migration. In December 2021, Sofulak will show Verdi's “Masked Ball” in the Royal Danish Opera in Copenhagen.

Tomasz Tokarczyk, the music director of the Kraków Opera, is working on the interpretation of music in Puccini’s masterpiece.  Wioletta Chodowicz and Agnieszka Kuk will play Turandot.  Tomasz Kuk and Dominik Sutowicz will play Calaf’s part, the most demanding among Puccini’s tenor parts.

English

opis
Baśń o chińskiej księżniczce, która z zimną krwią każe ścinać głowy kolejnym kandydatom na męża, jeśli nie odgadną jej trzech zagadek. Ujrzawszy okrutną Turandot, wydającą wyrok na kolejną swoją ofiarę – perskiego księcia –  przybyły do Pekinu Kalaf, syn zdetronizowanego króla Tatarów, podejmuje wyzwanie. Mimo błagań ojca, przebywającego na wygnaniu w towarzystwie niewolnicy Liù, którego właśnie  odnalazł w tłumie oczekującym na egzekucję, Kalaf staje do walki i… zwycięża, odpowiadając na trzy pytania. Turandot wpada w rozpacz, nie chce oddać mu ręki. Urażony Kalaf rzuca na szalę swoje życie – jeśli Turandot odgadnie do świtu jego imię, sam podda się karze śmierci. Bezwzględna Turandot torturuje Liù, by wydobyć z niej imię księcia, ale ta woli przebić się sztyletem, niż zdradzić swego pana, którego potajemnie kocha, i narazić go na ścięcie. Poświęcenie Liù i niezłomność Kalafa topią lodowate serce Turandot. O świcie ogłasza, że imię Kalafa to Miłość.

Puccini rozpoczął pracę nad „Turandot” w 1921 r. Rak krtani przerwał prace nad partyturą na scenie śmierci Liù. Operę na podstawie szkiców zmarłego kompozytora dokończył wskazany przez Arturo Toscaniniego Franco Alfano. Legendarny dyrygent, podczas prapremiery „Turandot” w La Scali w 1926 r. zaprezentował jednak  dzieło Pucciniego bez zakończenia, składając tym hołd wielkiemu kompozytorowi. Finał Alfana zagrano następnego dnia i choć sądzi się powszechnie, że zadanie przerosło autora, właśnie do tego zakończenia sięgają najczęściej realizatorzy „Turandot”.

„Turandot’ uważa się za niekwestionowane arcydzieło kompozytora, przerastające partytury jego „Cyganerii”, „Toski” czy „ Madamy Butterfly”. „Słownik harmoniczny Pucciniego – pisze Piotr Kamiński – nie był nigdy równie zuchwały i nowatorski, kryjąc zarazem swą brawurę za płynną naturalnością, która od początku zwodziła i po dziś dzień czaruje najbardziej konserwatywnych słuchaczy.” 

„Turandot” pociąga także możliwościami interpretacji. Jak każda baśń czy mit zawiera zagadkę naszego życia, świadomego lub podświadomego, którą chcemy odczytać. Ta opowieść dotyczy dramatu, dziejącego się od wieków między kobietą i mężczyzną. Czy zatem Turandot w swym  stalowym okrucieństwie i morderczej pasji nie objawia lęków kobiet przed zaangażowaniem w miłość, przed żarem pożądania, przed utratą niezależności i usankcjonowaniem  poddaństwa w miłosnym spełnieniu? A może staje się mścicielką tych wszystkich istot rodzaju żeńskiego, które przez wieki były wyłącznie obiektem seksualnym, własnością mężczyzn, poniżane, gwałcone, pozbawione tożsamości teraz mogą odwrócić porządek rzeczy, toporem kata uderzyć w patriarchat? A Kalaf, czy jak bohater każdej baśni chce tylko pokonać zło miłością i przeciągnąć Turandot na „dobrą stronę mocy”? Czy też podejmuje walkę, bo pokonanie tak groźnego przeciwnika, zwłaszcza kobiety, zaspokoi jego męską próżność i ambicję? A może, ofiarowując swoje życie, nie chce być zdobywcą lecz zbawicielem, odkupującym grzechy rodu męskiego? Jednak, co zrobić z trupem Liù, nad którym  przechodzą „do porządku” przyszli kochankowie? Pytań jest wiele, tak jak i propozycji odpowiedzi.

Jak zinterpretuje „Turandot” Karolina Sofulak, przygotowująca operę Pucciniego dla naszej sceny? Reżyserka debiutowała w Opera North, jednej z najbardziej progresywnych instytucji operowych w Wielkiej Brytanii. Jako pierwsza Polka wygrała międzynarodowy konkurs reżyserii operowej European Opera Directing Prize w Zurychu.  Reżyseruje często na scenach muzycznych Europy. W Polsce współpracowała z operami  w Gdańsku, Poznaniu, Bytomiu i z krakowskim festiwalem Opera Rara, gdzie zaprezentowała „Vandę” Dvořáka w 2020 r., a w tegorocznej edycji  „The Golden Dragon” Petera Eötvösa – opowieść o dramacie emigracji. W grudniu 2021 w Royal Danish Opera w Kopenhadze pokazała „Bal maskowy” Verdiego.

Nad interpretacją muzyki arcydzieła  Pucciniego pracuje Tomasz Tokarczyk, kierownik muzyczny krakowskiej sceny.  W partii Turandot usłyszymy  Wiolettę Chodowicz i Agnieszkę Kuk.  Tomasz Kuk i Dominik Sutowicz wystąpią  w partii Kalafa, najtrudniejszej ze wszystkich partii tenorowych Pucciniego.

polski

Turandot by Puccini, Du (2022/2022), Dirigé par Karolina Sofulak,, Chef d'orchestre Tomasz Tokarczyk, Opera Krakowska, Cracovie, Pologne

Crédits de représentation (Distribution et équipe de production )

Distribution

Équipage

Programme, À Propos & Synopsis

Photos

Lectures complémentaires

Dates et lieux de représentation

Salles