Name: Zakończenie jubileuszowego sezonu artystycznego 20212022
Start: 2022-06-03T00:00:00.000Z
End: 2022-06-04T00:00:00.000Z
Location: Filharmonia Narodowa

Organization

Conductor

Andrey Boreyko

Chorus master

Bartosz Michałowski

Singer

Ewa Wolak

Contralto

Tenor

Michael Spyres

Tomasz Konieczny

Bass-Baritone

Others

Chór Filharmonii Narodowej

Orchestra

Warsaw Philharmonic

Zakończenie jubileuszowego sezonu artystycznego 2021/2022

Warsaw

Poland

Filharmonia Narodowa

Sala Koncertowa

Zakończenie jubileuszowego sezonu artystycznego 2021/2022: The Dream of Gerontius

Public

Private

The Dream of Gerontius

Approved

O czym opowiada „Sen Geroncjusza” Edwarda Elgara, do czyjego tekstu został napisany, na czym polega niezwykłość tego dzieła – tego wszystkiego dowiecie się z jak zawsze barwnego i pełnego rozmachu filmowego zaproszenia Dyrektora Artystycznego Filharmonii Narodowej – Andrzeja Boreyki.
Wierzymy, że tak ciekawa zapowiedź zachęci Was do przyjścia na koncerty kończące jubileuszowy, 120. sezon artystyczny Filharmonii Narodowej – w piątek i sobotę, 3 i 4 czerwca.
Serdecznie zapraszamy!

U genezy monumentalnej kompozycji, która stać się miała kamieniem milowym sławy swego autora, leży poemat pióra Johna Henry’ego Newmana, niezwykłej postaci w duchowym życiu dziewiętnastowiecznej Wielkiej Brytanii. Był anglikańskim duchownym, który pod wpływem lektur, przemyśleń, podróży do Włoch dokonał konwersji na wiarę katolicką i stał się kardynałem Kościoła, żarliwym apostołem, a później jego świętym. Newman opisał moment śmierci starca o symbolicznym imieniu Geroncjusz, otoczonego modlitwami współwyznawców, a następnie wędrówki jego duszy ku Bogu. Edward Elgar był zafascynowany utworem Newmana, z entuzjazmem więc podjął się jego umuzycznienia z myślą o wielkim Birmingham Triennial Music Festival w roku 1900 – jednej z najważniejszych imprez muzycznych, o tradycjach sięgających XVIII wieku. Wyczekiwana premiera nie należała do udanych i nie pomógł jej nawet Hans Richter, należący do najbardziej prominentnych dyrygentów swej epoki – ogrom trudności przerósł możliwości amatorskich chórów, jednak kolejne wykonania przyniosły dziełu sukces i uznanie, także w Niemczech, później w USA i innych krajach. Co ciekawe, w Anglii na przeszkodzie planowanym wykonaniom w wielu świątyniach, siłami kościelnych chórów stawało początkowo silnie katolickie przesłanie dzieła oraz komentowana w nim idea czyśćca – obca wyznaniom reformowanym; z czasem te obiekcje straciły na znaczeniu. Bogata oprawa muzyczna dwuczęściowego dzieła (sam autor sugerował, by nie określać go mianem oratorium) wyzyskuje cały ekspresyjny potencjał eschatologicznego tekstu i jego wstrząsających wizji umierania, wędrówki duszy i sądu. Szczególna rola przypada chórowi, który wciela się w role przyjaciół bohatera i towarzyszy jego ostatniej drogi, demonów i aniołów, dusz czyśćcowych. Ogromna popularność Snu trwać miała do czasów I wojny światowej, później – jak o wielu kompozycjach Elgara – także o niej niemal zapomniano, chociaż nie w jego ojczyźnie, w której należała do najczęściej wznawianych jego dzieł i ulubionej pozycji ambitnych chórów.

polski

The genesis of the monumental composition, which was to become a milestone of its author's fame, lies in a poem by John Henry Newman, an extraordinary figure in the spiritual life of nineteenth-century Great Britain. He was an Anglican priest who, under the influence of reading, thinking, traveling to Italy, converted to the Catholic faith and became a cardinal of the Church, an ardent apostle, and later its saint. Newman described the death of an old man with the symbolic name of Gerontius, surrounded by the prayers of fellow believers, and then the journey of his soul towards God. Edward Elgar was fascinated by Newman's work, so he enthusiastically undertook to set it to music for the great Birmingham Triennial Music Festival in 1900 - one of the most important musical events with traditions dating back to the 18th century. The awaited premiere was not successful and was not helped even by Hans Richter, one of the most prominent conductors of his era - the enormity of difficulties exceeded the capabilities of amateur choirs, but subsequent performances brought the work success and recognition, also in Germany, later in the USA and other countries. Interestingly, in England, the planned performances in many temples were hindered by the strong Catholic message of the work and the idea of ​​purgatory commented on in it - alien to the reformed denominations; these objections have lost their importance over time. The rich musical setting of the two-movement work (the author himself suggested not to call it an oratorio) exploits the entire expressive potential of the eschatological text and its shocking visions of dying, the wandering of the soul and judgment. The choir plays a special role who plays the role of the hero's friends and accompanies his last journey, demons and angels, souls in purgatory. The huge popularity of The Dream was to last until World War I, and later – as with many of Elgar's compositions – it was also almost forgotten, although not in his homeland, where it was one of his most frequently revived works and a favorite position of ambitious choirs.

English

Előadás kreditek (Szereplők & Stáb )

Öntvény

Legénység

Együttes