Alexander Znamenskiy / Recenzje

Het juiste concert op de juiste plaats, want een zinvollere aanloop naar Pasen is moeilijk denkbaar en het serene kader van de Mechelse Jezuietenkerk was een extra stimulans voor Wiener Polyphoniker Jugend Integrations Orchester Wien en hun jonge dirigent Alexander Znamenskiy. Deze 16 jonge bezielde musici komen uit alle hoeken van de wereld om vanuit Wenen hun muziekloopbaan verder uit te bouwen. De toehoorders, waarbij ex-minister president Luc Van den Brande en echtgenote, schepen Stefaan De Leus, Frau Marina Chrystoph van het Oostenrijks Kultuurforum en Frau Heidi Meissnitzer, gezante voor Kunst en Kultuur bij de Europese Unie, kregen een verrassende bis: de 37-jarige Russische dirigent Alexander Znamenskiy, die via Salzburg, waar hij altviolist was in een strijkkwartet, in Wenen was beland, zong met zijn mooie baritonstem, al dirigerend, recitatieven uit “The Messiah” van Haendel. Dat na dit aangrijpende lijdensverhaal de sfeer toch niet teneerdrukkend was, heet dan ‘het wonder Haydn’, die ooit uitriep: “Kan ik het helpen dat de Heer mij een zonnig karakter gegeven heeft?”

Dirigent Alexander Znamenskiy hat für seine Wiener Polyphoniker dieses beliebte Klavierkonzert kammermusikalisch eingerichtet. Und in solch einer kleinen Orchesterbesetzung kommt das edle Spiel mit all den farbigen Harmonien voll zum Strahlen. Beide Musikerinnen: Sehr impetuos, auf Dramatik achtend, technisch perfekt. Sie vermitteln einen frischen, freudvollen Beethoven, der positive Kraft auszusenden vermag. Andrea Nicolic formuliert: „Beethoven ist ein Rebell gewesen, sein ganzes Leben lang. Im Leben wie in der Musik. So wollen wir ihn auch heute sehen: Nicht als Museumsstück, sondern als Zeitgenossen.“