Name: 7th International Wieniawski Brothers Festival. National concert of the Wieniawski Brothers Z. Noskowski S. Moniuszko
Start: 2024-05-03T00:00:00.000Z
End: 2024-05-03T00:00:00.000Z
Location: Concert Hall Of The Henryk Wieniawski Philharmonic In Lublin

Admin

Henryk Wieniawski Lublin Philharmonic

Direzione d'orchestra

Michał Dworzyński

Strumento

Mariusz Patyra

Violin I

Violin

Michał Szymanowski

Piano

Orchestra

Symphony Orchestra of The Lublin Philharmonic

7th International Wieniawski Brothers Festival. National concert of the Wieniawski Brothers / Z. Noskowski / S. Moniuszko

Varsavia

Polonia

Concert Hall Of The Henryk Wieniawski Philharmonic In Lublin

Public

concert form

Concerto

Step, Op.66

Halka

Violin Concerto No. 2 in D Minor, op. 22

Piano Concerto, Op.20

Samabedona Majumder

Approvato

Niezwykle uzdolnione rodzeństwo Wieniawskich z Lublina do dzisiaj urzeka melomanów na całym świecie. Duet tych genialnych instrumentalistów i kompozytorów to nie tylko bezprecedensowe zjawisko w polskiej kulturze muzycznej, ale również symbol muzyki polskiej w całej XIX-wiecznej Europie.
Do grona najpopularniejszych koncertów skrzypcowych doby romantyzmu należy z pewnością napisany w 1856 roku II Koncert skrzypcowy d-moll Henryka Wieniawskiego. Jednocześnie nosi on miano jednego z najczęściej wykonywanych koncertów skrzypcowych polskiego kompozytora. Już po pierwszych taktach daje się poznać jego charakterystyczny, dramatyczny i bardzo ekspresyjny pierwszy temat, który powróci jeszcze do słuchaczy w finale. W całej części słuchacz może podziwiać, zapisaną w partyturze koncertu, wymagającą, wirtuozowską partię instrumentu solowego: pełnego staccatto, chromatycznych glissand i skal, arpeggiów, flażoletów oraz niezliczonej ilości technik prowadzenia smyczka. Poprzez swobodnie płynącą pieśń na tle prostego, kołyszącego akompaniamentu orkiestry w II części (Romance: Andante ma non troppo) przechodzi kompozytor do rapsodycznego finału. Ten rozpoczynają dwa mocne i dysonujące akordy orkiestry przerywające spokój II części, po których solista intonuje „cygański” motyw z brawurowymi staccatami, zawrotnym tempem oraz ostrym i tanecznym rytmem. Na moment powraca II temat z I części. Całość wieńczy niezrównana wirtuozowska kadencja solisty.
W wieku 21 lat Józef Wieniawski kończy swój Koncert fortepianowy g-moll i dedykuje go królowi belgijskiemu Leopoldowi II Koburgowi. Tym samym dzieło to staje się jednym z pierwszych tego typu kompozycji polskiego twórcy w II połowie XIX wieku. Stosunkowo często też pojawia się on na estradach koncertowych. Jednym z wartych odnotowania wykonań jest te z 1876 roku, kiedy to podczas swojego pobytu w Weimarze Józef Wieniawski gra swój koncert fortepianowy, w opracowaniu na dwa fortepiany, z samym Franciszkiem Lisztem. Tak wspomina te spotkanie Leon Delcroix w jedynej jak dotąd biografii kompozytora (Bruksela 1904): „Po wykonaniu tego dzieła, jednogłośnie oklaskiwanego, Liszt usiadł pośrodku salonu i chwytając za rękę jego autora, pogratulował mu pięknej kompozycji, obsypując ją serią pełnych zachwytów epitetów”.Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa
Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego,
w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

polski

Crediti di rappresentazione (Cast e team di produzione )

Strumentazione

Ensemble

Programma, informazioni e sinossi

Foto

Ulteriori letture

Date e sedi delle rappresentazioni

Sedi