Organization

Admin

Teatr Wielki Poznań

Dirigat

Marco Guidarini

Regie

Denis Krief

Bühnenbild

Lichtgestaltung

Choreographie

Paul Julius

Chordirektion

Mariusz Otto

Sänger

Mezzosopran

Gosha Kowalinska

Carmen

Magdalena Wilczyńska-Goś

Tenor

Peter Friebe

Don José

Dominik Sutowicz

Bariton

Jaromir Trafankowski

Escamillo

Mateusz Ługowski

Sopran

Magdalena Nowacka

Michaëla

Monika Mych-Nowicka

Bass

Rafał Korpik

Zuniga

Vitalia Lashko

Morales

Małgorzata Olejniczak-Worobiej

Frasquita

Natalia Puczewska-Braun

Magdalena Wachowska

Mercedes

Tomasz Mazur

Dancaïro

Marek Szymański

Remendado

Orchestra

Orkiestra Teatru Wielkiego w Poznaniu

Others

chór Teatru Wielkiego w Poznaniu

Französisch

Posen

Polen

Duża Scena

Carmen Bizet

Public

Arshiya Banu

Polnisch

Genehmigt

Połączenie niezwykłej, pełnej temperamentu i blasku muzyki Bizeta oraz najwyższej klasy libretta zaowocowało dziełem genialnym pod każdym względem. Kompozytor stworzył utwór pełen napięć, zachwycający egzotycznym obrazem tajemniczej, a przecież nie aż tak dla Francuza odległej - Hiszpanii

summary

Carmen wearing pants – this just sounds vicious. How can you show Carmen without big colourful dresses and the image of Andalusia in the background? It is almost as if it had been deprived of the famous habanera. Right? Not really. Denis Krief brings out the glow of the French chiq from Bizet’s red-blooded heroes. Carmensita’s sensuality is not one of a frivolous girl, it comes from deep awareness of her own body and her strong will.  L’amour est un oiseau rebelle – love is the key to attain freedom. This is why Carmen never gets off the path she had chosen, regardless of numerous warnings that such a choice would end in her death. L’amour and la mort – can it be told more beautifully than with a bit of French elegance? Therefore, have no fear – we will still be humming toreador’s couplets after the performance. Only that they may be a bit more chic…

Recommended especially to elegant ladies in pants and passionate lovers.

English

streszczenie

Podczas prapremiery „Carmen” w 1875 roku paryską publiczność raziło wszystko. Najpierw raziły ją odstępstwa od francuskiego zwyczaju operowego, bowiem dzieło zawierało mówione dialogi zamiast recytatywów, jak pogardzany we Francji niemiecki singspiel oraz – o zgrozo! – nie zawierało scen baletowych, obowiązkowych od czasów Ludwika XIV. Następnie raziła muzyka, przypominająca raczej „niską rozrywkę” niż „wysublimowaną sztukę”. Wreszcie raził „wulgarny realizm” opowieści: niemoralność głównej bohaterki i karygodnie nieprzestrzeganie rozdziału tragedii od komedii. Słowem, najbardziej chyba popularne dziś dzieło operowe świata było w swym własnym czasie radykalnym eksperymentem, którego bronił niemal samotnie Fryderyk Nietzsche, widząc w nim lekarstwo na „dekadentyzm wagneryzmu”. Przyjęła się w końcu i odniosła sukces wersja złagodzona, przebudowana przez Ernesta Girauda, bardziej zbliżona do nawyków publiczności. Do dziś to tę wersję gra się najczęściej. Czyżby oryginał „Carmen” był wciąż zbyt radykalny?

P.S. A w partii Carmen po raz pierwszy na naszej scenie Gosha Kowalinska. Czy i tym razem wybuchnie skandal, wszak artystka nie jest czarnowłosą Hiszpanką, jak każe sobie wyobrażać sobie bohaterkę księga operowych przyzwyczajeń.

 

Informujemy, że  widoczność z miejsc na III balkonie może być ograniczona.

Dyrekcja Teatru zastrzega możliwość zmian w repertuarze, obsadach, terminach i formie wydarzenia.

polski

Aufführungskredite (Besetzung & Produktionsteam )

Besetzung

Produktionsteam

Ensemble