Organization

Cantante

Baritono

Łukasz Klimczak

Don Giovanni

Basso

Remigiusz Łukomski

Il Commendatore

Tenore

Jarosław Bielecki

Don Ottavio

Soprano

Karina Skrzeszewska

Donna Elvira

Adam Zaremba

Leporello

Sebastian Marszałowicz

Masetto

Paulina Janczaruk

Zerlina

Regia

Michal Znaniecki

Luci

Dawid Karolak

Costumi

Scenografia

Rafal Olbinski

Luigi Scoglio

Coreografia

Inga Pilchowska

Direzione del coro

Krzysztof Kusiel-Moroz

Direzione d'orchestra

Kuba Wnuk

Video

Karolina Jacewicz

Assistant Director

Jolanta Denejko

Assistant Costume Designer

Anna Zwiefka

Ewa Tracz

Donna Anna

Pianoforte

Nataliia Gaponenko

Tadeusz Kozłowski

Assistant musical director

Dawid Biwo

Natalia Rubis

Aleksandra Borkiewicz

Warszawska Opera Kameralna

Orchestra

Musicae Antiquae Collegium Varsoviense

Others

Vocal Ensemble of the Warsaw Chamber Opera

italiano

Varsavia

Polonia

Public

Private

inglese

Approvato

We invite our viewers to watch the opera “Don Giovanni” in a new staging by Michał Znaniecki. Whenever this masterpiece by Wolfgang Amadeus Mozart appears in a new version on an opera stage, it attracts the attention of the entire musical world.

Whether any of the opera premieres of Wolfgang Amadeus Mozart has been crowned with such wonderful reviews as it was after the staging of the opera “Don Giovanni”? What is it about this opera, that still awakens the imagination of musicologists as an opera that was much ahead of its time?

It was in Prague, where the Salzburg Master was to give the world an opera telling the story of the greatest seducer, as a result of excellent reviews after “The Marriage of Figaro”, but the way the people of Prague received “Don Giovanni” exceeded all expectations. Vienna, full of malcontents, often waiting for Mozart to stumble, had to deal with the reviews that flowed abundantly from Prague this time.

In 1787, “Wiener Zeitung” in its 91st edition, wrote about the great success of the work, staged with the cooperation of an Italian troupe operating in Prague under the leadership of the tenor and manager, Domenico Guardasoni. Mozart himself, encouraged with great success, wrote to his friend Gottfried von Jacquin: On the 29th of October, my opera hit the stage and became indescribably successful. I hope to have it staged in Vienna, although they want me to write another opera for them here, despite the tempting offer, I have to refuse.

The purely literary aspect of the work has also undisputedly decided about its ultimate success. The author of the libretto, Lorenzo Da Ponte, referring directly to Molière’s work, created a masterpiece confirming the rightful opinion of the greatest librettist of his time. It is significant that the opera, regarded today as an absolute masterpiece, and one of the greatest achievements of the human mind, effectively divided the critics of the May premiere in Vienna (7th May 1788). Some interpreted it as an opera buffa nomen est omen in accordance with the intentions of Mozart himself, the point is that both the subject of the drama and the way the plot and characters were presented in it, made them eligible for much more serious genre of dramma giocosa. And it was the way in which the opera was interpreted that decided about the polemics. It was stopped by Joseph Haydn himself, as Johann Schink writes in Dramutrgiche Monate 1790, deeming any discussion pointless in the face of the genius of the greatest composer of all time, Wolfgang Amadeus Mozart. Nomen est omen, the same influential Viennese critic (Schink), although hammers the libretto, he also praises Mozart’s music.

In this opinion, Chronik v. Berlin went further, already then describing “Don Giovanni” as the most outstanding opera work ever heard by a man, being significantly ahead of its time. To what extent, it is best described by Johann Wolfgang Goethe’s in his letter to Friedrich Schiller of December 1797, in which the poet emphasizes the uniqueness of the work with its certain artistic hermetic nature, which, due to its artistry, is reserved for the few.

Carl Spazier, one of the most influential critics of Mozart’s days (he published in Musikalisches Wochenblatt) went the farthest, writing that one aria from “Don Giovanni” meant more than all the works of Giovanni Paisiello.

The artistry mentioned by Goethe, deviating from the desire to flatter cheap tastes, did not interfere with the success counted by the stagings of the work. According to Mozart’s biographer Otto Jahn, the opera has been staged 531 times until 1863, in Prague – 476, and in Berlin for half a century, “Don Giovanni” was performed over 200 times.

In Poland, Mozart’s masterpiece was staged already in 1789 in Warsaw. 231 years after its premiere, the Warsaw Chamber Opera has an honour to present the second artistic vision of this work, appearing on our stage.

English

Serdecznie zapraszamy naszych widzów na operę „Don Giovanni” w nowej inscenizacji Michała Znanieckiego. Ilekroć to arcydzieło Wolfganga Amadeusza Mozarta pojawia się w nowej odsłonie na operowym afiszu, skupia nań uwagę całego muzycznego świata.

Czy którakolwiek z operowych premier Wolfganga Amadeusza Mozarta zwieńczona została tak wspaniałymi recenzjami jak miało to miejsce po wystawieniu opery „Don Giovanni”? Co sprawia, że do dzisiaj rozbudza ono wyobraźnię muzykologów, jako opera, która znacznie wyprzedziła swoje czasy?

Do Pragi, gdzie Salzburski Mistrz miał dać światu operę opowiadająca historię największego z uwodzicieli, przybył na fali znakomitych recenzji po „Weselu Figara”, ale to w jaki sposób prażanie przyjęli „Don Giovanniego” przeszło wszelkie oczekiwania. Pełen malkontentów Wiedeń, często wręcz czekających na potknięcie Mozarta, musiał tym razem obejść się recenzjami, które obficie płynęły z Pragi.

W 91. wydaniu w roku 1787 „Wiener Zeitung” pisał o wielkim sukcesie dzieła, wystawionym siłami włoskiej trupy działającej w Pradze pod kierownictwem tenora i menagera, Domenico Guardasoniego. Sam Mozart zbudowany wielkim sukcesem pisał do przyjaciela, Gottfrieda von Jacquina: 29 października moja opera trafiła na scenę odnosząc trudny do opisania sukces. Mam nadzieję na jej wystawienie w Wiedniu, choć chcą abym im tutaj napisał kolejną operę, to jednak pomimo kuszącej propozycji, muszę odmówić.

Bezspornie o ostatecznym sukcesie dzieła zdecydowała również jego strona czysto literacka. Twórca libretta, Lorenzo Da Ponte, odwołując się wprost do dzieła Moliera, stworzył arcydzieło potwierdzając słuszną opinię najwybitniejszego librecisty swoich czasów. Znamiennym jest, że uważana dzisiaj za absolutne arcydzieło, wpisana w poczet największych osiągnięć ludzkiego umysłu opera, skutecznie podzieliła krytyków majowej premiery w Wiedniu (7 maja 1788). Jedni odczytywali ją jako operę buffa nomen omen zgodnie z intencjami samego Mozarta, rzecz w tym, że zarówno sam temat dramatu jak i sposób przedstawienia w nim fabuły i postaci, wpisywały je w znacznie poważniejszy gatunek dramma giocosa. I to właśnie sposób w jaki interpretowano operę zdecydował o polemice. Przeciął ją sam Józef Haydn, jak pisze Johann Schink w Dramutrgiche Monate 1790 uznając wszelkie dyskusje za bezcelowe w obliczu geniuszu największego kompozytora wszechczasów, jakim jest Wolfgang Amadeusz Mozart. Nomen omen tenże sam wpływowy wiedeński krytyk (Schink) choć nie pozostawia suchej nitki na libretcie, pod niebiosa wychwala muzykę Mozarta.

W tej ocenie poszedł dalej Chronik v. Berlin już wówczas określając „Don Giovanniego” najwybitniejszym dziełem operowym jakie kiedykolwiek usłyszał człowiek, wyprzedzającym w znacznej mierze swoje czasy. Jak dalece, najlepiej świadczy list Johanna Wolfganga Goethego do Friedricha Schillera z grudnia 1797 roku, w której poeta podkreśla wyjątkowość dzieła przy jego pewnej artystycznej hermetyczności, która z racji na artyzm, zarezerwowana jest dla nielicznych.

Carl Spazier, jeden z najbardziej wpływowych krytyków doby Mozarta, (publikował na łamach Musikalisches Wochenblatt) poszedł najdalej, pisząc, iż jedna aria z „Don Giovanniego” znaczy więcej niż wszystkie dzieła Giovanniego Paisiella.

Wspomniany przez Goethe artyzm, odbiegający od chęci schlebiania tanim gustom, nie przeszkodził w sukcesie liczonym wystawieniami dzieła. Jak podaje biograf Mozarta Otto Jahn, w Wiedniu zabrzmiało do 1863 roku 531 razy, w Pradze – 476 a w Berlinie przez pół wieku, wykonano ”Don Giovanniego” ponad 200 razy.

W Polsce arcydzieło Mozarta wykonano już w 1789 roku w Warszawie. 231 lat po tej premierze Warszawska Opera Kameralna ma zaszczyt przedstawić drugą wizję artystyczną tego dzieła, goszczącą na naszej scenie.

polski

Don Giovanni by Mozart, Da (2023/2023), Diretto da Michal Znaniecki,, Direttore d'orchestra Kuba Wnuk, Tadeusz Kozłowski, Warszawska Opera Kameralna, Varsavia, Polonia

Crediti di rappresentazione (Cast e team di produzione )

Cast

Team creativo

Ensemble

Programma, informazioni e sinossi

Foto

Ulteriori letture

Date e sedi delle rappresentazioni

Sedi