Name: Koncert kameralny
Start: 2022-11-15T00:00:00.000Z
End: 2022-11-15T00:00:00.000Z
Location: Filharmonia Narodowa

Admin

Warsaw Philharmonic

Direction d'orchestre

Andrzej Bauer

Orchestra

Chain Ensemble

Koncert kameralny

Varsovie

Pologne

Filharmonia Narodowa

Sala Kameralna

Koncert kameralny: Slides Lutosławski (+4 More)

Public

Slides

Little Requiem for a Polka, op. 66

Lancuch 1

Treibstoff

Linea dell’orizzonte

Larissa Andrea Pereira

Valide

Witold Lutosławski’s Slides was a gift for Elliott Carter’s 80th birthday (1988). The slides, the rapidly changing colourful images, are separated by short percussion signals. The title of Chain I, written five years earlier, refers to the musical form of the work. “In a piece constructed in the shape of a chain, the music is divided into two strands (...). The beginning of a section in one strand falls in the middle of a section in the other,” the composer explains. The piece was written for London Sinfonietta. At first, it received a lukewarm reception; however, it has stood the test of time and is now performed quite frequently in concert halls.

The melodies in the first movement of Henryk Mikołaj Górecki’s Kleines Requiem für eine Polka, Op. 66 are reminiscent of plainsong – either single-part or multiplied in parallel. This is one of the composer’s most surprising works. The individual movements of the piece are striking in their contrasting moods, oscillating between seriousness and comedy.

In his 2012 piece linea dell'orizzonte, Beat Furrer is closer to Lutosławski’s style in his abstract thinking about sound figures. The title horizon line is invariably sought after. The composer used the phenomenon of shadows, which double and at the same time distort reality. Sound narratives intersect and mimic each other. What is the essence of things and what is the shadow of what? What separates these two worlds? The point is to be in doubt.

Carola Bauckholt decisively “brings us down to earth” with her 1995 piece Treibstoff. The artist has made the sounds of her surroundings and everyday life the hallmark of her work. These create a friendly, tame world that is surprisingly close to our everyday experience. Bauckholt’s music allows us to enjoy it, to find in its sounds something familiar. In this artistic outlook there is a tenderness towards everyday life, an idea of a hidden order that creates itself out of the diversity of the world.
 

Adam Suprynowicz

English

Przeźrocza (Slides) Witolda Lutosławskiego to prezent na osiemdziesiąte urodziny Elliotta Cartera (1988). Slajdy, szybko zmieniające się barwne obrazki oddzielane są krótkimi sygnałami perkusji.

Tytuł napisanego pięć lat wcześniej Łańcucha I odnosi się do muzycznej formy utworu. „W utworze zbudowanym na kształt łańcucha muzyka rozdzielona jest na dwa pasma (…). Początek odcinka w jednym paśmie przypada na środek odcinka w paśmie drugim” - tłumaczy kompozytor. Utwór został skomponowany dla zespołu London Sinfonietta. Przyjęty był dość chłodno, ale przetrwał próbę czasu i często powraca na koncertowe sale.

Melodie Kleines Requiem für eine Polka op. 66 Henryka Mikołaja Góreckiego przypominają chorały - jednogłosowe lub multiplikowane równolegle. To jeden z najbardziej zaskakujących utworów kompozytora. Poszczególne części utworu szokują kontrastami nastrojów oscylujących pomiędzy powagą a komizmem.

Beat Furrer w swoim utworze linea dell'orizzonte z 2012 roku jest bliższy stylistyce Lutosławskiego w abstrakcyjnym myśleniu o dźwiękowych figurach. Tytułowa linia horyzontu jest niezmiennie poszukiwana. Kompozytor posłużył się zjawiskiem cieni, które może zdwajać, a zarazem zniekształcać rzeczywistość. Dźwiękowe narracje przecinają się i naśladują nawzajem. Co jest istotą rzeczy, a co cieniem czego? Co rozgranicza te dwa światy? Rzecz w tym, by mieć wątpliwości.

Carola Bauckholt zdecydowanie sprowadza nas na ziemię swoim utworem Treibstoff (Paliwo) z 1995 roku. Artystka znakiem rozpoznawczym swojej twórczości uczyniła dźwięki z codziennego otoczenia. Tworzą one przyjazny, oswojony świat, zaskakująco bliski naszemu potocznemu doświadczeniu. Muzyka Bauckholt pozwala się sobą cieszyć, odnajdywać znajome brzmienia. Jest w tej artystycznej postawie czułość wobec codziennego życia i wyobrażenie ukrytego porządku, który tworzy się sam z różnorodności otaczającego nas świata.

 

Adam Suprynowicz

polski

Crédits de représentation (Distribution et équipe de production )

Ensemble