Organization

Admin

Opera Krakowska

Regie

Laco Adamik

Dirigat

José Maria Florêncio

Tomasz Tokarczyk

Bühnenbild

Barbara Kędzierska

Kostümbild

Lichtgestaltung

Bogumił Palewicz

Sänger

Tenor

Piotr Buszewski

Rodolfo

Tomasz Kuk

Andrzej Lampert

Sopran

Adriana Ferfecka

Mimì

Iwona Socha

Bariton

Szymon Komasa

Marcello

Adam Szerszeń

Zuzanna Caban

Musetta

Aleksandra Orlowska

Michał Kutnik

Schaunard

Tomasz Rudnicki

Bass

Sebastian Marszałowicz

Colline

Wołodymyr Pańkiw

Jacek Ozimkowski

Benoît

Alcindoro

Janusz Dębowski

Parpignol

Łukasz Lelek

Sergeant bei der Zollwache

Jarosław Dijuk

Ein Zöllner

Dariusz Palonek

Ein Händler

Orchestra

Orkiestra Opery Krakowskiej

Others

Chór Opery Krakowskiej

Children's Choir of the Krakow Opera

Italienisch

La Bohème

Krakau

Polen

Main stage

La Bohème Puccini

Public

Pallavi Pawar

Polnisch

Genehmigt

‘...freshness, youth, passion, cheerfulness, tears shed in silence, a love that gives you joy and makes you suffer,’ Puccini wrote about the perfect theme for an opera which he had found in Murger’s novel Scènes de la vie de bohème, which he himself could relate to through his own experience of several years spent as a student and artist at Milan’s conservatory. The duo of Giacosa and Illica magically turned the material into a superb libretto, not without some intervention of the composer himself. The latter endowed the tale of the Parisian bohemian life with a melodious phrase congenial with the situation, proving himself a master in building up the mood, inciting yearnings, and moving the audience. The residents of a poor garret are about to abandon their artsy spaces and walk into a life ruled by different laws. For now, however, they are experiencing  their first loves, and the first complications that come with them, as well as the first misfortunes in their lives, including death, which forebodes the end of their beautiful amusements, the end of carefree times, and thus a goodbye to youth. But let us not ponder on this yet, let us forget all about it and let ourselves be overtaken by the joyful mood of Musetta’s waltz, or the enticing words of the main heroine, ‘Si, mi chiamano Mimi’(‘Yes, they call me Mimi’) and Rodolfo’s bold attempt at seduction, ‘Che gelida manina’ (‘What a cold hand’). We’ll be better off that way.

English

„...świeżość, młodość, namiętność, wesołość, łzy wylane w milczeniu, miłość, która daje radość i każe cierpieć.” – pisał Puccini o temacie idealnym dla opery, który znalazł w powieści Murgera „Sceny z życia cyganerii”, bliskiej mu przez doświadczenia kilku własnych studencko-artystycznych lat w mediolańskim konserwatorium. Wytrawny duet: Giacosa i Illica wyczarował z tego materiału, nie bez ingerencji samego kompozytora, znakomite libretto. Ten zaś narzucił opowieści o życiu paryskiej bohemy doskonale przylegającą do sytuacji melodyjną frazę, wykazując się mistrzostwem w budowaniu nastroju, budzeniu tęsknot, wzruszaniu. Mieszkańcy ubogiej mansardy porzucą wkrótce artystowskie przestrzenie, wkroczą w życie, gdzie rządzą inne prawa. Na razie jednak przeżywają pierwszą miłość, pierwsze związane z nią komplikacje i pierwsze w ich życiu nieszczęście - śmierć, która zapowiada koniec pięknej zabawy, koniec beztroski, pożegnanie z młodością. Ale o tym jeszcze nie rozmyślajmy, o tym zapomnijmy poddając się radosnemu nastrojowi walca Musetty,  albo słuchając wabienia głównej bohaterki „Si, mi chiamano Mimi” (Tak, nazywają mnie Mimi”) i śmiałego uwodzenia Rodolfa „Che gelida manina” („Ta rączka taka zimna”). Tak będzie lepiej.

polski

Aufführungskredite (Besetzung & Produktionsteam )

Besetzung

Produktionsteam

Ensemble