Organization

Conductor

Patrick Fournillier

Stage director

Mariusz Treliński

Set designer

Boris Kudlička

Costume designer

Paweł Grabarczyk

Magdalena Tesławska

Choreographer

Emil Wesołowski

Lighting designer

Stanisław Zięba

Singer

Soprano

Izabela Matuła

Cio-Cio-San

Tenor

Rafał Bartmiński

B.F. Pinkerton

Baritone

Lukasz Goliński

Sharpless

Mateusz Zajdel

Goro

Bass

Adrian Janus

The imperial commissioner

Piotr Staniszewski

Mezzo-soprano

Agata Schmidt

Suzuki

Joanna Motulewicz

Kate Pinkerton

Bartłomiej Misiuda

Prince Yamadori

Grzegorz Szostak

Uncle Bonze

Teatr Wielki - Opera Narodowa

Orchestra

Orchestra of the Polish National Opera

Others

Chorus of the Polish National Opera

itāļu

Madama Butterfly -  (Madame Butterfly)

Warsaw

Poland

Sala Moniuszki

Public

Madame Butterfly

poļu

Approved

Madama Butterfly Puccini

Historia Cio-Cio-San to w dorobku Giacomo Pucciniego jedna z najpiękniejszych oper o miłości. I pomyśleć, że premiera tego spektaklu w 1904 roku w mediolańskiej La Scali stanowiła jedno z najbardziej gorzkich doświadczeń życiowych kompozytora. Atmosfera, jaka panowała na widowni, była trudna do wytrzymania. Publiczność skandowała: „Cyganeria!!!” – zarzucając autorowi powielanie fragmentów muzycznych, buczała, manifestacyjnie głośno ziewała. Spektakl okazał się całkowitą porażką. Również krytyka nie pozostawiła na kompozytorze suchej nitki. Dopiero po kilku wprowadzonych zmianach i wystawieniu w Teatro Grande w Brescii opera zakończyła się triumfem. Aż siedem fragmentów musiano bisować i od tamtej pory do dnia dzisiejszego jest to pozycja chętnie umieszczana w repertuarze teatrów operowych całego świata.

Warszawska premiera Butterfly w reżyserii Mariusza Trelińskiego niemalże powtórzyła sukces tamtego wystawienia. Spektakl zachwycił niemalże wszystkich, w tym samego Plácido Domingo: „Nigdy w swoim długim życiu nie widziałem tak świetnej inscenizacji Madame Butterfly. Ale nie tylko. To jest jedno z najpiękniejszych przedstawień, jakie w ogóle widziałem w operze…”– mówił w wywiadzie dla magazynu Viva w 2006 roku. I to za jego sprawą inscenizacja duetu Treliński – Kudlička trafiła na scenę Opery Waszyngtońskiej.

Amerykańska publiczność również była zachwycona. Podobnie krytyka. W prasie roiło się od entuzjastycznych recenzji. „Inscenizacja ta jest logiczna i piękna w zupełnie nieoczekiwany sposób. Prawdopodobnie to właśnie proste dekoracje najbardziej ze wszystkiego skupiają uwagę tam, gdzie powinny − czyli na bohaterach oraz cudownej, zabarwionej Debussym partyturze Pucciniego, którą zagrała i zaśpiewała pierwszorzędna obsada” – donosił „The Washington Times”.

„Wszystko, co się pojawiło w tej operze, było tak zapadające w pamięć, że każdy, kto pragnie doświadczyć nadzwyczajnej siły dramatycznej tej inscenizacji, powinien przybyć tu jak najszybciej, przed ostatnim sobotnim spektaklem” – pisał David Patric Stearn w „The Philadelphia Inquirer”.

Madame Butterfly Mariusza Trelińskiego i Borisa Kudlički stanowiła wówczas wielki, bezprecedensowy w historii tego duetu sukces, który otworzył warszawskiej scenie operowej drogę do elitarnego grona teatrów liczących się na świecie. Wystawiono ją bowiem kolejno w Teatrze Maryjskim w Sankt Petersburgu, El Palau de les Arts Reina Sofia w Walencji, Israeli Opera w Tel-Avivie, Teatro Lirico di Cagliari na Sardynii oraz w Royal Opera House Muscat w Omanie.

Ze wszystkich postaci kobiecych w operach Pucciniego Butterfly jest najlepiej ujęta pod względem psychologicznym. Widzowie stają się świadkami jej próżnej nadziei, doznanego bezmyślnego okrucieństwa, dramatycznej decyzji podjętej w wyniku utraty wszystkiego co miało dla niej znaczenie i stoickiej rezygnacji w finale spektaklu.

Madame Butterfly to piękna i spójna inscenizacja z niesztampową, pozbawioną zbędnych rekwizytów i taniej egzotyki scenografią Borisa Kudlički oraz wysmakowanymi stylistycznie kostiumami Magdaleny Tesławskiej i Pawła Grabarczyka. I nade wszystko mistrzowska muzyka Pucciniego, a w niej wyobrażenia kompozytora na temat melodii japońskich dostosowane do systemu harmonicznego muzyki europejskiej. Znakomicie oddająca egzotyczny koloryt poprzez użycie skali całotonowej i skal specjalnych kompozytora, zwłaszcza w początkowych taktach preludium symfonicznego do trzeciego aktu. Nie wspominając o znakomitym duecie miłosnym pod koniec I aktu Bimba dagli occhi oraz przepięknej arii rozkochanej Cio-Cio-San: Un bel dì vedremo.

polski

Madame Butterfly by Puccini, No (2023/2023), Režisēja Mariusz Treliński,, Diriģents Patrick Fournillier, Piotr Staniszewski, Teatr Wielki - Opera Narodowa, Warsaw, Poland

Izrādes kredīti (Izpildītāji un radošā komanda )

Lomās

Radoša komanda

Ansamblis

Programma, Informācija un Apraksts

Videoklipi

Fotogrāfijas

Papildu informācija

Izrāžu datumi un norises vietas

Norises vietas