Organization

Admin

Opera Wrocławska

Opera

Mezzosoprano (+3)

Dorota Dutkowska

Kate Pinkerton

Basso (+4)

Marek Klimczak

Il commissario imperiale

Basso (+3)

Andrzej Zborowski

L'ufficiale del registro

La madre di Cio-Cio-San

Soprano

Katarzyna Słowińska

La zia

Soprano (+2)

Ewa Wadyńska-Wąsikiewicz

La cugina

Direttore d'orchestra

Direttore d'orchestra (+1)

Daniel Smith

Regia

Regia (+4)

Giancarlo Del Monaco

Costumi

Scenografia (+1)

William Orlandi

Scenografia

Luci

Luci (+2)

Wolfgang von Zoubek

Orchestra

Orkiestra Opery Wrocławskiej

Baritono (+1)

Aliaksandr Bardasau

Lo zio Yakusidé

Baritono (+5)

Łukasz Rosiak

Il Principe Yamadori

Tenore (+1)

Paweł Skałuba

B. F. Pinkerton

Tenore (+7)

Aleksander Zuchowicz

Goro

Basso (+5)

Jakub Michalski

Lo zio Bonzo

Barbara Bagińska

Suzuki

Baritono (+9)

Jacek Jaskuła

Sharpless

Monika Radecka

Cio-Cio-San

Mezzosoprano (+4)

Jadwiga Postrożna

Baritono (+2)

Łukasz Motkowicz

Dominik Sutowicz

Tenore (+5)

Edward Kulczyk

Baritono (+6)

Tomasz Rudnicki

Soprano (+1)

Diana Lamar

Baritono (+3)

Tomasz Lykowski

Opera Madame Butterfly została wystawiona po raz pierwszy w mediolańskiej La Scali 17 lutego 1904 roku, ponosząc w zasadzie klęskę. Powody „największego fiaska w karierze Pucciniego” (Piotr Kamiński, Tysiąc i jedna opera) wiązały się z niezbyt szczęśliwą, pierwotną koncepcją dzieła, która zakładała podział na dwa akty. Po niepowodzeniu kompozytor zmienił koncepcję, dokonał przeróbek utworu, zdecydował się na budowę trzyaktową, ponadto nieco skrócił całość, dodał także nową arię. Na ponowną premierę wybrano tym razem teatr w Brescii, gdzie już 28 maja tego samego 1904 roku przeredagowana opera odniosła wielki triumf, trwający nieprzerwanie do dzisiaj. Opowieść o miłości młodziutkiej gejszy do amerykańskiego oficera pokochały pokolenia widzów i słuchaczy.

Inspiracją dla Pucciniego stała się sztuka Madam Butterfly Davida Belasco, którą kompozytor obejrzał w Londynie. Dużą rolę, oprócz interesującego wątku miłosnego, odegrał tu też oczywiście aspekt japoński, który dawał ożywczy powiew egzotyki. Puccini postarał się o określone nawiązania do tradycji japońskiej, subtelnie posługując się m.in. skalą pentatoniczną. Tytułowa bohaterka uosabia szczerą miłość, małżeństwo z Pinkertonem traktując poważnie. Amerykański porucznik Pinkerton okazuje się cynicznym i nieodpowiedzialnym mężczyzną, dla którego to „małżeństwo” ma być tylko pretekstem do uwiedzenia młodej Japonki. Od egoistycznego stanowiska Pinkertona dystansuje się amerykański konsul Sharpless, nikt ani nic nie zdoła jednak zapobiec zbliżającej się tragedii. To subtelna i wierna Cio-Cio-San (Butterfly) zgodnie ze swoim losem i z japońską, honorową tradycją zapłaci najwyższą cenę za bezduszny kaprys Amerykanina.

(Artur Bielecki, Śmiertelnie gorzki romans z Kraju Kwitnącej Wiśni, Opera Wrocławska 2015)

Foto