Name: Muzyka Dawna Na Zamku Królewskim. Le Quattro Stagioni Antonio Vivaldi
Start: 2024-02-02T00:00:00.000Z
End: 2024-02-02T00:00:00.000Z
Location: Zamek Królewski w Warszawie

Organization

Admin

Polska Opera Królewska

Dyrygent

Sirkka-Liisa Kaakinen-Pilch

Others

Zespół Instrumentów Dawnych Polskiej Opery Królewskiej Capella Regia Polona

Violinist

Violin

Muzyka Dawna Na Zamku Królewskim. Le Quattro Stagioni / Antonio Vivaldi

Warszawa

Polska

Zamek Królewski w Warszawie

Public

Private

Cztery pory roku

Sushant Karmakar

Approved

Le quattro stagioni (Cztery pory roku) to najsłynniejsze z dzieł Antonia Vivaldiego. Nie wszyscy jednak wiedzą, że każdy z czterech koncertów skrzypcowych składających się na ten cykl został opatrzony sonetem. Niewykluczone, że autorem tej może nieco naiwnej, lecz niepozbawionej uroku poezji był sam kompozytor. Pewne jest natomiast, że za pomocą wyrafinowanych środków muzycznych doskonale oddał atmosferę kolejnych okresów, tworząc niedościgniony przykład realizacji idei imitazione della natura.  

Pierwszy koncert otwiera ptasia symfonia, która budzi świat natury do życia po zimowym śnie. Niespodziewane grzmoty i ulewy przynoszą orzeźwienie i kontrastują z delikatnym szmerem świeżych traw i młodziutkich liści. Cały świat rozkwita i tonie w radości. Wkrótce jednak nastanie lato – czas ciężkiej pracy na roli, gdy spiekota i susza będą wywoływać niepokój i zmęczenie. Odczucia te zaklęte zostały zarówno w zrywanych krótkich motywach początkowej części drugiego koncertu, jak i w jego wirtuozowskim finale. 

Atmosfera sielanki powraca w LʼAutunno wraz z promieniami jesiennego słońca. Wszak to czas uczt, tanecznych zabaw, a w końcu i polowań, podczas których rytmiczną i wytworną jazdę konną co i raz przerywa żywiołowa gonitwa za spłoszoną zwierzyną. W końcu zaś krótkie, wyraziste tryle sugestywnie imitują przeszywające dreszcze świadczące o nadejściu zimy. Pełne energii smyczki w finałowym ustępie odmalowują porywiste podmuchy wiatru i niepewność kroków stawianych na śliskim, kruchym lodzie.

„[…] Byle prędzej do domu. Lecz i tu przez szpary  
Sirocco i Boreasz w walce docierają,  
Byśmy nie zapomnieli o potędze zimy”  
(tłum. Krzysztof Lipka).

polski

Le quatro stagioni (The Four Seasons) is undoubtedly the most famous of Antonio Vivaldi’s works. However, not everyone knows that each of the four violin concertos that make up this cycle is accompanied by a sonnet. It is possible that the composer himself was the author of this perhaps somewhat naive, yet charming poetry. However, it is certain that by using sophisticated musical means, he perfectly reflected the atmosphere of subsequent seasons, creating an unrivaled example of the implementation of the idea of imitazione della natura.

The first concerto opens with a bird symphony that awakens the natural world to life after its winter sleep. Unexpected thunder and downpours bring refreshment and contrast with the delicate rustle of fresh grass and young leaves. The whole world blooms and is flooded with joy. However, summer will soon come – a time of hard work in the field, when scorching heat and drought will cause tension and fatigue. These feelings were enchanted both in the short, broken-up motifs of the opening movement of the second concerto and in its virtuoso finale.

The idyllic atmosphere returns in LʼAutunno with the rays of the autumn sun. After all, it is a time of feasts, dancing, and hunting, when the elegant rhythmic horse riding is suddenly interrupted by the impetuous pursuit of frightened game. Finally, short, expressive trills suggestively imitate the piercing chills that herald the arrival of winter. The energetic strings in the final section depict gusts of wind and the tentative steps on slippery, fragile ice.

„We feel the chill Mediterranean wind through the home,
despite the locked and bolted doors…
Sirroco, Boreas, and all the winds join in for battle.
this is winter, but it brings such joy.”

English

Udział w spektaklu (Obsada & realizacja )

Obsada

Ensemble