Admin

Polska Opera Królewska

Tenore

Sebastian Mach

Don Ramiro

Baritono

Kamil Zdebel

Dandini

Basso

Michał Kijewski

Don Magnifico

Soprano

Karolina Róża Kozłowska

Clorinda

Mezzosoprano

Aleksandra Klimczak

Tisbe

Zuzanna Nalewajek

Angelina

Andrzej Klimczak

Alidoro

Direzione d'orchestra

Dawid Runtz

Regia

Jitka Stokalska

Scenografia

Marlena Skoneczko

Costumi

Coreografia

Joanna Lichorowicz-Gres

Direzione del coro

Jakub Szafrański

Karol Szwech

Luci

Karolina Gębska

Video

Marek Zamojski

Assistant Stage Director

Agnieszka Kozłowska

Sławomir Jurczak

Stage Manager

Agnieszka Orlikowska

Tatiana Hempel-Gierlach

Cantante

Quan Zhou

Witold Żołądkiewicz

Dariusz Machej

Marta Mazanek Matuszewska

Julia Mach

Katarzyna Szymkowiak

Paweł Michalczuk

Jerzy Klonowski

Mime

Maciej Jan Kraśniewski

Pianoforte

Dagmara Dudzińska

Monika Kolasińska

Krzysztof Trzaskowski

Orchestra

Polish Royal Opera Orchestra

Others

The Chorus Of The Polish Royal Opera

La Cenerentola

Varsavia

Polonia

Muzeum Łazienki Królewskie

Teatr Królewski w Starej Oranżerii

La Cenerentola Rossini

Public

Jnanakumar P

Approvato

Wszyscy doskonale znają pełną magii i fantastycznych postaci baśń o Kopciuszku w wersji Charles’a Perraulta. Lecz w operze Rossiniego próżno szukać dobrej wróżki, wyczarowanej karety czy szklanego pantofelka, który w całym królestwie pasuje na jedną tylko wyjątkową stópkę. W libretcie, sporządzonym przez Jacopa Ferrettiego na podstawie wcześniejszych tekstów Charles’a-Guillaume’a Étienne’a oraz Francesca Fioriniego, zamiast wróżki występuje mędrzec Alidoro, postać macochy zastąpiona zostaje niesprawiedliwym ojczymem, a miejsce bucika zajmuje bransoletka, dzięki której książę rozpoznaje swoją wybrankę. Niezmiennym pozostaje jednak triumf skromności i wdzięku Kopciuszka nad chciwością i próżnością przyrodnich sióstr oraz bezwarunkowa dobroć głównej bohaterki, która w szczęśliwym zakończeniu wybacza swoim dotychczasowym oprawczyniom.

Rossini, opowiadając pół żartem – pół serio baśniową historię, nie stroni od wirtuozerii, stawiając przed wszystkimi solistami ambitne zadania. Od czasów prapremiery, która odbyła się w karnawale 1817 roku w Teatro Valle w Rzymie, z głównymi rolami zmierzyła się plejada śpiewaczek i śpiewaków, bowiem po chłodnym przyjęciu pierwszego spektaklu, podobnie jak to miało miejsce w przypadku Cyrulika sewilskiego, każde kolejne przedstawienie spotykało się już z ogromnym uznaniem. Wkrótce opera podbiła sceny nie tylko we Włoszech, ale i w całej Europie, a zainteresowanie tym tytułem nie gaśnie i dziś. W inscenizacji przygotowanej przez Polską Operę Królewską typowy dla Rossiniego „rozbrykany komizm” z lekkością i właściwą sobie wirtuozerią interpretuje na nowo znakomita reżyserka Jitka Stokalska.

polski

Everyone knows Charles Perrault’s version of Cinderella, filled with magic and fantastic characters. But in Rossini’s opera, there is no fairy godmother, enchanted carriage, or glass slipper that fits only one unique foot in the entire kingdom. In the libretto, prepared by Jacopo Ferretti based on earlier texts by Charles-Guillaume Étienne and Francesco Fiorini, the sage Alidoro appears instead of the fairy, the evil stepmother is replaced by an unjust stepfather, and instead of the slipper, there is a bracelet, thanks to which the prince recognizes his bride. What remains unchanged, however, is the triumph of Cinderella’s modesty and charm over the greed and vanity of her stepsisters, as well as the unconditional kindness of the main character, who in the happy ending forgives her former tormentors.

Rossini, telling a fairy-tale story half-jokingly, half-seriously, does not shy away from virtuosity, setting ambitious tasks for all the soloists. Since the world premiere, which took place during the carnival of 1817 at the Teatro Valle in Rome, a myriad of singers took on the main roles, because after the cold reception of the first performance, as was the case with The Barber of Seville, each subsequent performance was met with great appreciation. Soon, the opera conquered stages not only in Italy, but also throughout Europe, and interest in this title continues to this day. In the staging prepared by the Polish Royal Opera, Rossini’s typical “frisky humor” is interpreted anew with lightness and virtuosity typical of the excellent director Jitka Stokalska.

English

La Cenerentola by Rossini, Da (2024/2024), Diretto da Jitka Stokalska,, Direttore d'orchestra Dawid Runtz, Karol Szwech, Muzeum Łazienki Królewskie, Varsavia, Polonia

Crediti di rappresentazione (Cast e team di produzione )

Cast

Team creativo

Ensemble

Programma, informazioni e sinossi

Foto

Ulteriori letture

Date e sedi delle rappresentazioni

Sedi