Name: Straszny dwór
Start: 2018-12-30T00:00:00.000Z
End: 2019-01-12T00:00:00.000Z
Location: Muzeum Łazienki Królewskie

Organization

Dyrygent

Grzegorz Nowak

Reżyseria

Ryszard Peryt

Scenografia

Kostiumy

Marlena Skoneczko

Baryton

Adam Kruszewski

Miecznik

Sopran

Gabriela Kamińska

Hanna

Mezzosopran

Monika Ledzion-Porczyńska

Jadwiga

Tenor

Sylwester Smulczyński

Damazy

Leszek Świdziński

Stefan

Bas - baryton

Wojtek Gierlach

Zbigniew

Aneta Łukaszewicz

Cześnikowa

Remigiusz Lukomski

Skołuba

Witold Żołądkiewicz

Maciej

Małgorzata Bartkowska

Marta

Mikołaj Zgódka

Grześ

Ewa Mikulska

Starsza Niewiasta

Others

The Chorus Of The Polish Royal Opera

Orchestra

Polish Royal Opera Orchestra

Polska Opera Królewska

Straszny dwór

Warszawa

Polska

Muzeum Łazienki Królewskie

Public

Approved

Straszny dwór Moniuszko

Straszny dwór Stanisława Moniuszki jest realizowany przez Polską Operę Królewską w momencie szczególnym. Z jednej strony premiera tej patriotycznej opery jest podsumowaniem obchodów setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Z drugiej – otwiera ona rok 2019, ustanowiony Uchwałą Sejmu RP Rokiem Stanisława Moniuszki. Przedstawienie w reżyserii Ryszarda Peryta uświetnią znakomici soliści, zespół wokalny i orkiestra Polskiej Opery Królewskiej pod batutą Grzegorza Nowaka.

Ciągłe zdrowie tylko cieszy i praca, do której, jako jedynej prawdziwej bieżących klęsk pocieszycielki, wróciłem z zapałem po długim wypoczynku… Tak pisał Moniuszko do przyjaciela, pochylając się na powrót nad rozpoczętym w 1861 roku rękopisem Strasznego dworu. Wstrząśnięty klęską powstania styczniowego, kompozytor stworzył dzieło ku pokrzepieniu serc, na wzór Mickiewiczowskiego Pana Tadeusza. 

Prapremiera Strasznego dworu miała miejsce w Warszawie 28 września 1865. Mimo entuzjastycznego przyjęcia przez publiczność, opera została zdjęta z afisza zaledwie po trzech przedstawieniach. Carska cenzura szybko bowiem dostrzegła urzekającą atmosferę polskości zawartą zarówno w treści libretta przygotowanego przez Jana Chęcińskiego, jak i w samej muzyce. Moniuszko sięgnął nie tylko po rytmy charakterystyczne dla polskich tańców, ale też po szereg innych środków muzycznych. W ariach i chórach pobrzmiewają więc nawiązania a to do rodzimego folkloru, a to do lirycznych tradycji romantycznej pieśni.  Jakże wzruszające w czasach niewoli musiały być wspomnienia dawnej obrzędowości. Jak znacząco musiała wybrzmiewać słynna aria z kurantem, w której pod słowami tęsknoty za zmarłą matką kryje się nieutulone łkanie nad losem zniewolonej ojczyzny…

polski

Udział w spektaklu (Obsada & realizacja )

Obsada

Załoga

Ensemble