Recenzijas par iepriekšējiem iestudējumiem
8Courtisane Violetta ligt languissant op haar chaise longue. Ze drinkt verveeld champagne. Rondom haar is het toneelbeeld leeg, en vooral donker. Een enkele pilaar. Een voor een komen haar minnaars op, laten hun handen heftig over haar lichaam glijden, en gaan al even vluchtig weer af. Bij de madame rekenen ze af.
Dikke rode fluwelen gordijnen in schijnbaar eindeloze rijen achter elkaar. 19de-eeuwse kostuums, met weelderige tournurejurken. Gouden maskers, glitters, zachte, flatteuze verlichting; de liefhebber van oldskool opera haalt zijn hart op bij de nieuwe productie van Opera Zuid, Verdi’s Un ballo in maschera. Waar de opera enkele jaren geleden in Brussel nog in een strak decor van beton werd gegoten, is deze productie onder leiding van regisseur Waut Koeken lekker overdadig. Niet gek voor een operahuis met minimale financiële middelen; Koeken, de intendant van het Zuid-Nederlandse operahuis, zette een slimme co-productie op met operahuizen uit Luxemburg, Nancy en Angers/Nantes.
Presentarlo como un bufón desvirtúa la calidad y la cualidad del personaje, que no obstante fue magníficamente defendido por la soprano Nina Solodovnikova, una de las grandes triunfadoras de la noche. De voz clara, emisión precisa, precioso timbre y gran agilidad, Solodovnikova nos deleitó con una interpretación fantástica que hizo creíble el personaje a pesar de su deformación.
Agradable sorpresa la de la soprano Nina Solodovnikova en el un poco repelente papel de Oscar. Descubrimos una cantante de grandes cualidades, con una voz brillante, de extenso volumen, que deslumbró en todas sus intervenciones, especialmente en la perfecta ejecución de las coloraturas de su parte en el tercer acto. Una artista con mucho futuro sin duda.
Lady in the Dark is een opera die swingt als Fred Astaire.
Opera Zuid blaast ingeslapen Broadway-stuk van Kurt Weill vol leven en sprankeling’
Zouden we de voorstelling aanraden aan anderen? Zeer zeker! ´Mijn vrienden, maar eigenlijk iedereen,´ zegt Flinn. Daar zijn Peter en Lonneke het mee eens: het is een voorstelling die leuk is voor kinderen, maar ook interessant voor volwassenen – dus zeker geen moetje. Pien denkt dat het vooral leuk is voor kinderen tot 10 jaar en volwassenen. Maar jij bent 12? ´Maar ik ben raar. Dus andere rare 12-jarigen zullen het vast ook wel leuk vinden.´ En dat wij niet de enigen zijn die hebben genoten, blijkt wel uit het applaus. “´Ik moest wel heel lang klappen, het deed pijn aan mijn handen,´ zegt Neeltje. Maar het was dubbel en dwars verdiend, daar zijn we het over eens.
