Organization

Stage director

Franco Zeffirelli

Set designer

Costume designer

Maurizio Millenotti

Chorus master

Yerzhan Dautov

Choreographer

Galiya Buribayeva

Assistant Stage Director

Yerenbak Toikenov

Singer

Mezzo-soprano

Isabel De Paoli

Amneris

Tenor

Diego Cavazzin

Radames

Baritone

Badral Chuluunbaatar

Amonasro

Astana Opera

Orchestra

Astana Opera Symphony Orchestra

Others

Astana Opera Chorus

italià

Aida

Nur-Sultan

Kazakhstan

Main stage

Aida Verdi

Public

Private

kazakh

Approved

В 1868 году по случаю торжественного открытия Суэцкого канала египетское правительство предложило Верди написать оперу на сюжет из национальной истории. Премьера планировалась к открытию театра в Каире, однако композитор отклонил заказ. Но в 1870 году согласился, ознакомившись со сценарием французского египтолога О.Э. Мариетта, который использовал легенду, записанную на расшифрованном им папирусе, из эпохи борьбы фараонов древнего Египта против Нубии (Эфиопии). По рисункам Мариетта готовились декорации и костюмы для постановки. Прозаический текст оперы написал французский либреттист К. дю Локль (1832-1903), стихотворное либретто – А. Гисланцони (1824-1893). Верди принимал активное участие в разработке сюжета, тщательно изучал историю и искусство древнего Египта.

Премьера «Аиды» состоялась 24 декабря 1871 года в Каире, а 8 февраля следующего года – в Милане. Обе имели триумфальный успех.

В «Аиде» личная драма, полная острых коллизий, развертывается на красочном фоне монументальных массовых сцен, пышных шествий, танцев и гимнов. В образах жестоких жрецов Верди заклеймил ненавистное ему мракобесие церковников, которому противостоят душевная красота и нравственная стойкость Аиды и Радамеса: их любовь выдерживает все испытания, не отступая даже перед смертью. Опера звучит как гимн высоким человеческим чувствам.

русский

1868 жылы Суэц арнасының салтанатты ашылуына байланысты Мысыр үкіметі Вердиге ұлттық тарих негізіндегі сюжетке опера жазуды ұсынады. Премьера Каирдағы театрдың ашылуына жоспарланған еді, алайда композитор тапсырысты қабылдамады. Бірақ ежелгі Мысыр перғауындарының Нубияға (Эфиопия) қарсы күресі дәуірінен қалған папирустағы аңызға негізделген, француз мысыртанушысы О.Э. Мариеттің сценарийімен танысқаннан кейін, 1870 жылы келісімін берді. Мариетт суреттері бойынша қойылым үшін декорациялар мен костюмдер дайындалды. Операның прозалық мәтінін француз либреттошысы К. дю Локль (1832-1903), өлең ретіндегі либреттосын А. Гисланцони (1824-1893) жазды. Верди сюжет жасауға белсенді түрде қатысып, ежелгі Мысыр тарихы мен өнерін мұқият зерттеді.

«Аиданың» премьерасы 1871 жылдың 24 желтоқсанында Каирда, ал келесі жылдың 8 ақпанында Миланда өтті.

«Аидада» ащы шиеленістерге толы жеке драма – алып әрі ауқымды жаппай көріністер, салтанатты шерулер, билер мен ұрандар аясында өрбиді. Мейірімсіз абыздар бейнесінде Верди шіркеу қызметшілерінің зұлматын таңбалайды, оларға Аида мен Радаместің жан сұлулығы мен мол адамгершіліктері қарсы тұрды: олардың махаббаты өлімге де дес бермей, барлық сынды көтереді. Опера жоғары адамгершілік сезімдеріне ұран болып естіледі.

қазақ тілі

In 1868, on the occasion of inauguration of the Suez Canal, the Egyptian government commissioned Verdi to write an opera based on a plot from the history of Egypt. It was planned to premiere the opera during the inauguration of the opera house in Cairo, but the composer refused. However, in 1870, he agreed and got acquainted with the scenario by the French Egyptologist Auguste Mariette, who used a legend about the struggle of ancient pharaohs against (Nubia) Ethiopia written on papyrus and decrypted by him. The scenery and costumes were created according to the drawings of Mariette. French author C. du Locle (1832-1903) wrote the prose text of the opera, and A. Ghislanzoni (1824-1893) created the poetic text. Verdi actively participated in the creation of the story, studying thoroughly the history and art of ancient Egypt. 

“Aida” was first performed on 24 December 1871 in Cairo, and in Milan the following year. Both performances were a triumphal success.

The personal drama of the protagonists full of acute conflicts is unfolding against a background of monumental crowd scenes, triumphant marches and anthems. The obscurantism of the churchmen was embodied in the images of cruel priests, opposed by inner beauty and moral principles of Aida and Radamès: their love came through all the ordeals, even in the face of death. The opera sounds like a hymn to noble feelings.

English

Aida by Verdi, De (2023/2023), Dirigit per Franco Zeffirelli,, Astana Opera, Nur-Sultan, Kazakhstan

Crèdits de representació (Repartiment i equipatge )

Repartiment

Tripulació

Conjunt

Programa, Sobre i Resum

Fotografies

Per llegir més

Dates i llocs d'actuació

Llocs