Organization

Festiwal Mozartowski w Warszawie

Singer

Baritone

Łukasz Klimczak

Don Giovanni

Artur Janda

Bass

Remigiusz Łukomski

Commendatore

Grzegorz Szostak

Soprano

Maria Domżał

Donna Anna

Gabriela Legun

Tenor

Aleksander Kunach

Don Ottavio

Jarosław Bielecki

Karina Skrzeszewska

Donna Elvira

Natalia Rubis

Dawid Biwo

Leporello

Adam Zaremba

Sebastian Marszałowicz

Masetto

Dawid Dubec

Paulina Janczaruk

Zerlina

Aleksandra Borkiewicz

Stage director

Michal Znaniecki

Conductor

Tadeusz Kozłowski

Lighting designer

Dawid Karolak

Costume designer

Set designer

Rafal Olbinski

Luigi Scoglio

Choreographer

Inga Pilchowska

Chorus master

Krzysztof Kusiel-Moroz

Harpsichord

Ewa Mrowca

Warszawska Opera Kameralna

Orchestra

Musicae Antiquae Collegium Varsoviense

Others

Vocal Ensemble of the Warsaw Chamber Opera

italiană

Warsaw

Poland

Teatr WOK

Public

Approved

One of the most important events of 2021 awaits music lovers. It is undoubtedly the premiere of the opera "Don Giovanni" in a new staging by Michał Znaniecki. Whenever this masterpiece of Wolfgang Amadeus Mozart appears in a new version on the opera poster, it attracts the attention of the entire musical world.

Has any of Wolfgang Amadeus Mozart's opera premieres been crowned with such great reviews as after the staging of the opera "Don Giovanni"? What makes it arouse the imagination of musicologists to this day, as an opera that was far ahead of its time?

He came to Prague, where the Salzburg Master was to give the world an opera telling the story of the greatest of seducers, he came on a wave of excellent reviews after "The Marriage of Figaro", but the way in which the people of Prague received "Don Giovanni" exceeded all expectations. Vienna, full of malcontents, often waiting for Mozart to stumble, this time had to do without reviews that flowed in abundance from Prague.

In the 91st edition in 1787, the Wiener Zeitung wrote about the great success of the work, staged by an Italian troupe operating in Prague under the direction of tenor and manager Domenico Guardasoni. Mozart himself, built with great success, wrote to his friend, Gottfried von Jacquin: On October 29, my opera hit the stage with an indescribable success. I hope to have it staged in Vienna, although they want me to write another opera for them here, but despite the tempting offer, I must refuse.

Undoubtedly, the final success of the work was also determined by its purely literary side. The author of the libretto, Lorenzo Da Ponte, referring directly to Molière's work, created a masterpiece confirming the right opinion of the most outstanding librettist of his time. It is significant that the opera, regarded today as an absolute masterpiece and included among the greatest achievements of the human mind, effectively divided the critics of the May premiere in Vienna (May 7, 1788). Some interpreted it as an opera buffa nomen omen in accordance with the intentions of Mozart himself, the thing is that both the theme of the drama itself and the way it presents the plot and characters inscribed it in the much more serious genre of dramma giocosa.And it was the way in which the opera was interpreted that determined the polemic. It was cut by Joseph Haydn himself, as Johann Schink writes in Dramutrgiche Monate 1790, recognizing all discussions as pointless in the face of the genius of the greatest composer of all time, which is Wolfgang Amadeus Mozart. Nomen omen, the same influential Viennese critic (Schink) although he does not leave a dry thread on the libretto, praises Mozart's music to the skies.

Chronik v. Berlin went further in this assessment, already at that time describing "Don Giovanni" as the most outstanding operatic work ever heard by man, largely ahead of its time. To what extent, Johann Wolfgang Goethe's letter to Friedrich Schiller of December 1797 is best evidenced, in which the poet emphasizes the uniqueness of the work with its certain artistic hermeticity, which, due to its artistry, is reserved for a few.

Carl Spazier, one of the most influential critics of the Mozart era, (published in Musikalisches Wochenblatt ) went the farthest when he wrote that one aria from "Don Giovanni" is more than all the works of Giovanni Paisiello.

The artistry mentioned by Goethe, which differs from the desire to flatter cheap tastes, did not prevent the work from being a success, measured by the staging of the work. According to Mozart's biographer Otto Jahn, by 1863 in Vienna it was performed 531 times, in Prague - 476, and in Berlin for half a century, "Don Giovanni" was performed over 200 times.

In Poland, Mozart's masterpiece was performed as early as 1789 in Warsaw. 231 years after this premiere, the Warsaw Chamber Opera is honored to present the second artistic vision of this work, hosted on our stage. How we read the story of the all-time lover today, two and a half centuries after the Prague premiere, you will see on May 29, 2021.

English

Na melomanów czeka jedno z najważniejszych wydarzeń roku 2021. Jest nim bezspornie premiera opery „Don Giovanni” w nowej inscenizacji Michała Znanieckiego. Ilekroć to arcydzieło Wolfganga Amadeusza Mozarta pojawia się w nowej odsłonie na operowym afiszu, skupia nań uwagę całego muzycznego świata.

Czy którakolwiek z operowych premier Wolfganga Amadeusza Mozarta zwieńczona została tak wspaniałymi recenzjami jak miało to miejsce po wystawieniu opery „Don Giovanni”? Co sprawia, że do dzisiaj rozbudza ono wyobraźnię muzykologów, jako opera, która znacznie wyprzedziła swoje czasy?

Do Pragi, gdzie Salzburski Mistrz miał dać światu operę opowiadająca historię największego z uwodzicieli, przybył na fali znakomitych recenzji po „Weselu Figara”, ale to w jaki sposób prażanie przyjęli „Don Giovanniego” przeszło wszelkie oczekiwania. Pełen malkontentów Wiedeń, często wręcz czekających na potknięcie Mozarta, musiał tym razem obejść się recenzjami, które obficie płynęły z Pragi.

W 91. wydaniu w roku 1787 „Wiener Zeitung” pisał o wielkim sukcesie dzieła, wystawionym siłami włoskiej trupy działającej w Pradze pod kierownictwem tenora i menagera, Domenico Guardasoniego. Sam Mozart zbudowany wielkim sukcesem pisał do przyjaciela, Gottfrieda von Jacquina: 29 października moja opera trafiła na scenę odnosząc trudny do opisania sukces. Mam nadzieję na jej wystawienie w Wiedniu, choć chcą abym im tutaj napisał kolejną operę, to jednak pomimo kuszącej propozycji, muszę odmówić.

Bezspornie o ostatecznym sukcesie dzieła zdecydowała również jego strona czysto literacka. Twórca libretta, Lorenzo Da Ponte, odwołując się wprost do dzieła Moliera, stworzył arcydzieło potwierdzając słuszną opinię najwybitniejszego librecisty swoich czasów. Znamiennym jest, że uważana dzisiaj za absolutne arcydzieło, wpisana w poczet największych osiągnięć ludzkiego umysłu opera, skutecznie podzieliła krytyków majowej premiery w Wiedniu (7 maja 1788). Jedni odczytywali ją jako operę buffa nomen omen zgodnie z intencjami samego Mozarta, rzecz w tym, że zarówno sam temat dramatu jak i sposób przedstawienia w nim fabuły i postaci, wpisywały je w znacznie poważniejszy gatunek dramma giocosa. I to właśnie sposób w jaki interpretowano operę zdecydował o polemice. Przeciął ją sam Józef Haydn, jak pisze Johann Schink w Dramutrgiche Monate 1790 uznając wszelkie dyskusje za bezcelowe w obliczu geniuszu największego kompozytora wszechczasów, jakim jest Wolfgang Amadeusz Mozart. Nomen omen tenże sam wpływowy wiedeński krytyk (Schink) choć nie pozostawia suchej nitki na libretcie, pod niebiosa wychwala muzykę Mozarta.

W tej ocenie poszedł dalej Chronik v. Berlin już wówczas określając „Don Giovanniego” najwybitniejszym dziełem operowym jakie kiedykolwiek usłyszał człowiek, wyprzedzającym w znacznej mierze swoje czasy. Jak dalece, najlepiej świadczy list Johanna Wolfganga Goethego do Friedricha Schillera z grudnia 1797 roku, w której poeta podkreśla wyjątkowość dzieła przy jego pewnej artystycznej hermetyczności, która z racji na artyzm, zarezerwowana jest dla nielicznych.

Carl Spazier, jeden z najbardziej wpływowych krytyków doby Mozarta, (publikował na łamach Musikalisches Wochenblatt) poszedł najdalej, pisząc, iż jedna aria z „Don Giovanniego” znaczy więcej niż wszystkie dzieła Giovanniego Paisiella.

Wspomniany przez Goethe artyzm, odbiegający od chęci schlebiania tanim gustom, nie przeszkodził w sukcesie liczonym wystawieniami dzieła. Jak podaje biograf Mozarta Otto Jahn, w Wiedniu zabrzmiało do 1863 roku 531 razy, w Pradze – 476 a w Berlinie przez pół wieku, wykonano ”Don Giovanniego” ponad 200 razy.

W Polsce arcydzieło Mozarta wykonano już w 1789 roku w Warszawie. 231 lat po tej premierze Warszawska Opera Kameralna ma zaszczyt przedstawić drugą wizję artystyczną tego dzieła, goszczącą na naszej scenie. Jak odczytujemy historię amanta wszechczasów dzisiaj dwa i pół wieku po praskiej premierze, przekonają się Państwo już 29 maja 2021 r.

polski

Creditele spectacolului (Distribuție și Echipa )

Distribuție

Echipajul

Ansamblu

Coproducător