Name: Koncert symfoniczny
Start: 2020-12-18T00:00:00.000Z
End: 2020-12-18T00:00:00.000Z
Location: Filharmonia Narodowa

Admin

Warsaw Philharmonic

Dirigat

Marta Gardolinska

Orchestra

Koncert symfoniczny

Warschau

Polen

Filharmonia Narodowa

Sala Koncertowa

Koncert symfoniczny: Symphony No. 88 in G Major, Hob I/88 Haydn (+2 More)

Public

Sinfonie Nr. 88 in G-Dur, Hob I/88

Antiche danze ed arie, 1. Suite

Variationen über ein Thema von Haydn, Op. 56a

Simon Samuel

Genehmigt

88. Symfonia G-dur Josepha Haydna pochodzi z późnego okresu jego twórczości, należąc do grupy, która chronologicznie mieści się pomiędzy dwoma sławnymi cyklami: symfoniami „Paryskimi” (nr 82-87) i „Londyńskimi” (nr 93-104). Ów pierwszy cykl, w którym wprowadził wiele znaczących innowacji, pisał z myślą o paryskim cyklu Concert Spirituel i jego wielkiej orkiestrze, przebywając wciąż na dworze swego węgierskiego patrona, księcia Esterházy’ego – w tym samym czasie wykonywał tam swe rutynowe obowiązki i tworzył kolejne dzieła dla orkiestry dworskiej, utrzymane w bardziej kameralnej skali, ale też korzystających z wypracowanych nowych zdobyczy. Należała do nich także Symfonia G-dur. Dzieło wyróżnia (rzadkie w ówczesnych symfoniach) użycie trąbek i kotłów oraz szczególnie piękne solo oboju w części wolnej – Largo. Ten właśnie fragment szczególnie zachwycał Johannesa Brahmsa, wielkiego admiratora twórczości Haydna, który w XIX stuleciu pozostawał wciąż w cieniu pozostałych dwóch wiedeńskich klasyków. Lecz swe własne Wariacje op. 56a Brahms oparł na innym temacie zaczerpniętym z divertimenta, które przypisywano Haydnowi – sprawa ta jest jednak skomplikowana. Nie wiadomo czy wyszło spod pióra Haydna (wskazuje się też na Ignaza Pleyela), sam zaś temat mógł był przez pierwotnego autora zacytowany z pieśni pielgrzymiej znanej jako Chorał św. Antoniego. Niezależnie od dyskusyjnej genezy, dzieło wielkiego neoromantyka cieszy się zasłużoną popularnością, gdyż ciekawie opracowuje piękną w swej szlachetnej prostocie melodię tajemniczego tematu.  Zainteresowanie Brahmsa Haydnem (a także m.in. Bachem i Händlem, którym także złożył własne kompozytorskie hołdy) to część szerszego zjawiska cechującego muzykę końca XIX i początków XX stulecia: historyzmu. To wtedy odkrywano, wydawano i przywracano koncertowej praktyce dzieła dawnych epok i w ten nurt wpisują się także Antiche danze ed arie włoskiego mistrza barwnego władania orkiestrą, Ottorina Respighiego. W 1917 roku swobodnie i z wielkim wdziękiem opracował (korzystając ze swych także muzykologicznych kompetencji) wybrane tańce z lutniowych tabulatur z XVI wieku. Sukces pierwszego, złożonego z czterech odcinków cyklu zachęcił autora do skomponowanie dwóch kolejnych, w 1923 i 1931 roku.

Piotr Maculewicz

polski

Aufführungskredite (Besetzung & Produktionsteam )

Ensemble