Muzyka Dawna Na Zamku Królewskim. Le Quattro Stagioni / Antonio Vivaldi by Vivaldi, fr. 02 feb. 2024, Fra (2024/2024), Dirigent Sirkka-Liisa Kaakinen-Pilch, Zamek Królewski w Warszawie, Warsaw, Poland

Le quattro stagioni (Cztery pory roku) to najsłynniejsze z dzieł Antonia Vivaldiego. Nie wszyscy jednak wiedzą, że każdy z czterech koncertów skrzypcowych składających się na ten cykl został opatrzony sonetem. Niewykluczone, że autorem tej może nieco naiwnej, lecz niepozbawionej uroku poezji był sam kompozytor. Pewne jest natomiast, że za pomocą wyrafinowanych środków muzycznych doskonale oddał atmosferę kolejnych okresów, tworząc niedościgniony przykład realizacji idei imitazione della natura. Pierwszy koncert otwiera ptasia symfonia, która budzi świat natury do życia po zimowym śnie. Niespodziewane grzmoty i ulewy przynoszą orzeźwienie i kontrastują z delikatnym szmerem świeżych traw i młodziutkich liści. Cały świat rozkwita i tonie w radości. Wkrótce jednak nastanie lato – czas ciężkiej pracy na roli, gdy spiekota i susza będą wywoływać niepokój i zmęczenie. Odczucia te zaklęte zostały zarówno w zrywanych krótkich motywach początkowej części drugiego koncertu, jak i w jego wirtuozowskim finale. Atmosfera sielanki powraca w LʼAutunno wraz z promieniami jesiennego słońca. Wszak to czas uczt, tanecznych zabaw, a w końcu i polowań, podczas których rytmiczną i wytworną jazdę konną co i raz przerywa żywiołowa gonitwa za spłoszoną zwierzyną. W końcu zaś krótkie, wyraziste tryle sugestywnie imitują przeszywające dreszcze świadczące o nadejściu zimy. Pełne energii smyczki w finałowym ustępie odmalowują porywiste podmuchy wiatru i niepewność kroków stawianych na śliskim, kruchym lodzie. „[…] Byle prędzej do domu. Lecz i tu przez szpary Sirocco i Boreasz w walce docierają, Byśmy nie zapomnieli o potędze zimy” (tłum. Krzysztof Lipka).