Organization

Conductor

Antoni Wit

Singer

Ewa Marciniec

Contralto

Soloists

Rafał Bartmiński

Chorus master

Piotr Piwko

Others

Chór Filharmonii Krakowskiej

Orchestra

Kraków Philharmonic

Koncert Oratoryjny

Warsaw

Poland

Filharmonia Narodowa

Koncert Oratoryjny: The Alto Rhapsody, Op. 53 Brahms (+2 More)

Public

The Alto Rhapsody, Op. 53

Schicksalslied op. 54

Symphony No. 1 in E major, op. 26

Approved

The vocation of artists is art, but each of them interprets their fate differently. Filled with nostalgia for the past times of Johannes Brahms, he believed that he should continue classical patterns, while Aleksandra Scriabin looked boldly into the future and saw the artist's task in transforming the new art-religion into the messiah. Though in different ways, both tried their best to fulfill their destiny.
Song of Destiny op. 54 by Brahms was created as a musical setting for a piece by Friedrich Hölderlin, juxtaposing the serenity of the existence of the gods with the suffering of man. Brahms composed the work between 1868 and 1871, interrupting his work to write Rhapsody for alto, choir and orchestra, Op. 53 (1869). Based on Johann Wolfgang von Goethe's Winter Journey to the Harz Mountains, Rhapsody was a wedding gift for his beloved Julia Schumann, who was getting married to someone else. Brahms's moving composition was therefore an attempt to come to terms with the inexorable fate...
Fate also wanted the first performance of Alexander Scriabin's Symphony No. 1 to take place without its most important part – a hymn written as a tribute to art. "Come, all nations of the world, let's sing the glory of Art!" - exhorted the author - "Glory to you Art, glory forever!". The members of the artistic committee remained indifferent to the message, considering the vocal part impossible to perform. Despite Scriabin's protests, at the 1900 premiere of the symphony conducted by Anatoly Ladov, the finale was omitted. The whole sounded only over a year later, and the orchestra was conducted by Vasily Safonov.

English

Powołaniem artystów jest sztuka, lecz każdy z nich swój los interpretuje inaczej. Przepełniony nostalgią za minionymi czasami Johannesa Brahms uważał, że powinien kontynuować klasyczne wzorce, natomiast Aleksandra Skriabin patrzył odważnie w przyszłość i zadania artysty upatrywał w przeobrażeniu w mesjasza nowej sztuki-religii. Choć w różny sposób, obaj starali się jak najlepiej wypełnić swoje przeznaczenie.
Pieśń przeznaczenia op. 54 Brahmsa powstała jako oprawa muzyczna utworu Friedricha Hölderlina, zestawiającego spokój egzystencji bogów z cierpieniem człowieka. Brahms skomponował dzieło w latach 1868-1871, przerywając pracę na napisanie Rapsodii na alt, chór i orkiestrę op. 53 (1869). Oparta na kanwie Zimowej podróży w Góry Harzu Johanna Wolfganga von Goethego Rapsodia była prezentem ślubnym dla ukochanej Julii Schumann, która wychodziła za mąż za innego. Poruszająca kompozycja Brahmsa była więc próbą pogodzenia się z nieubłaganym losem…
Los chciał również, by pierwsze wykonanie I Symfonii Aleksandra Skriabina odbyło się bez jej najważniejszej części – hymnu napisanego w hołdzie dla sztuki. „Przyjdźcie, wszystkie narody świata, wyśpiewujmy chwałę Sztuce!” – nawoływał w nim autor – „Chwała ci Sztuko, na wieki chwała!”. Na przesłanie obojętnymi pozostali członkowie komitetu artystycznego, uznając partię wokalną za niemożliwą do wykonania. Pomimo protestów Skriabina, podczas premiery symfonii w 1900 roku pod batutą Anatolija Ladowa, finał został pominięty. Całość zabrzmiała dopiero ponad rok później, a orkiestrą dyrygował Wasilij Safonow.

polski

Koncert Oratoryjny by Brahms, Scriabin, From (2023/2023), Conductor Antoni Wit, Filharmonia Narodowa, Warsaw, Poland

Performance credits (Cast & Crew )

Cast

Crew

Ensemble

Program, About & Synopsis

Photos

Further reading

Performance Dates & Venues

Venues